33ο Συνέδριο ΠΟΦΕΝ: Ιστορία Συγνώμη

Η τροπή που πήρε το 33ο Συνέδριο της ΠΟΦΕΝ σίγουρα δεν είναι τιμητική για κανέναν. Και σίγουρα υπάρχουν πολλές καραδοκούσες Κασσάνδρες που ήδη άδραξαν την ευκαιρία και επαναλαμβάνουν χρησμούς για το σκοτεινό μέλλον της ανώριμης νεολαίας του τόπου. Αν και ακόμη κι ένα σταματημένο ρολόι λέει τη σωστή ώρα δύο φορές την ημέρα, αυτή τη φορά εμείς φέρουμε την ευθύνη και εμείς τους δώσαμε την ευκαιρία κατακρίνουν τη γενιά μας, το ήθος και το ποιόν μας.

Η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται για το εάν υπεύθυνοι της εντάσεως είναι οι κόκκινοι, οι γαλάζιοι, οι κεντρώοι ή οι σοσιαλιστές φοιτητές. Ίσως ακόμη να προκαλούν χαμόγελα ειρωνείας οι αναφορές για την πηγή της διαφωνίας σε μερικές λέξεις που περιγράφουν τη συνταγματική μορφή της λύσης του κυπριακού, το βαθμό συγγένειας των δύο κοινοτήτων της Κύπρου και το χρώμα των πανώ στην διαμαρτυρίας. Αλλά για τις οργισμένες φυλές των παραταξιακών στελεχών είναι πράγματα σημαντικά, ιερά και αδιαπραγμάτευτα. Και αυτή η διάσταση ως προς την ιεράρχηση του σημαντικού ανάμεσα στους ηγέτες των φοιτητών και στην πραγματικότητα, είναι μάλλον η βαθύτερη πληγή του φοιτητικού κινήματος: Η παγίδευση στο μικρόκοσμο των συμβόλων και των ειδώλων.

Είναι άραγε πλέον ξενέρωτη η σοβαρότητα, η ψυχραιμία και η σύνεση; Είναι ανιαρή η σύνθεση, η σύμπνοια και αλληλοανοχή; Είναι του συρμού των ημερών οι νταήδες, οι φωνασκούντες και οι χειροδικούντες; Ευτυχώς, το πρόσφατο συνέδριο της ΠΟΦΕΝ δεν είναι αρμόδιο να δώσει την απάντηση. Δίνει όμως στα ερωτήματα περισσότερη έμφαση.

Έτσι λοιπόν, το 33ο Συνέδριο της ΠΟΦΕΝ δεν θα μείνει στην ιστορία επειδή εκεί υπογράφηκε το πρωτόκολλο συνεργασίας με τις Φοιτητικές Ενώσεις της Γαλλίας, της Μάλτας και της Πορτογαλίας. Ούτε επειδή στον απολογισμό της απελθούσας Γραμματείας καταγράφηκε η διοργάνωση στην Κύπρο του συνεδρίου του Μεσογειακού Δικτύου Φοιτητών, ούτε για τις μαζικές αντικατοχικές και αντιπολεμικές συναυλίες, ούτε για την επέκταση της φοιτητικής συμμετοχής και εκπροσώπησης. Θα καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ως έξαρση παλιμπαιδισμού, τραμπουκισμού και τεντιμποϊσμού.

Όσοι ήμασταν παρόντες είδαμε και ξέρουμε. Δυστυχώς, όσο και να καταδικάσουμε όσους προκάλεσαν και όσους συμμετείχαν στα καθέκαστα, μας παίρνει όλους το ποτάμι. Εάν η ΠΟΦΕΝ ως οργάνωση και οι φοιτητές ως κοινωνική ομάδα είναι ανυπόληπτοι στην κοινωνία ως σοβαροί εταίροι, ούτε ο καταμερισμός δυνάμεων έχει σημασία, ούτε τα ψηφίσματα, ούτε οι αποφάσεις που ούτως ή άλλως μόνο εμείς θα διαβάζουμε. Εάν πούμε ότι «φταίμε όλοι» είναι σαν να λέμε ότι δεν ευθύνεται κανένας. Έτσι, ελπίζω ότι οι φοιτητές ως ωριμότεροι των εκπροσώπων τους, στις επόμενες φοιτητικές εκλογές θα αποδώσουν ευθύνες με αυστηρότητα ζητώντας από αυτούς περισσότερα.

Το αντίθετο του Κύριου Τίποτα

Στη δημόσια ζωή τείνει να εμπεδωθεί η αντίληψη ότι η καλύτερη μέθοδος κατάληψης αξιωμάτων και θώκων οποιουδήποτε είδους είναι η φρόνιμη και σιωπηλή αναμονή. Η αυτοσυγκράτηση στα ανιαρά όρια του politically correct και των αναμασημένων γενικοτήτων. Η αποστασιοποίηση από τα πράγματα και οι ασκήσεις ισορροπίας ανάμεσα στις απόψεις των πολλών. Όμως το τελευταίο δεν είναι αρετή δημοσίου προσώπου ούτε προσόν επίδοξου ηγέτη, αλλά ταλέντο ακροβάτη. Και το οξύμωρο σχήμα του ακροβάτη αριβιστή που αναμένει υπομονετικά το ώριμο φρούτο της εξουσίας τείνει να καταστεί κανόνας.

Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος με τις απόψεις του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β’, οφείλει να του αναγνωρίσει διαχρονικά το θάρρος και την παρρησία που του επιτρέπουν πάντοτε να εκφράζεται με σαφήνεια και καθαρότητα. Είτε πρόκειται για την ηθική τάξη και τις οικονομικές ατασθαλίες στην Εκκλησία, είτε πρόκειται για το Εθνικό Θέμα, τολμά να έχει άποψη και να τη λέει δημόσια, ανεξαρτήτως κόστους.

Και όταν επιβεβαιώνεται η εκφρασθείσα άποψη, είναι ευπρόσδεκτες οι αναφορές στη «διορατικότητα του ανδρός», αλλά αυτός που τολμά να έχει άποψη και να την εξωτερικεύει γνωρίζει ότι ενδεχομένως να σφάλλει ή απλούστερα να μην συμπίπτει η άποψη του με αυτήν της πλειοψηφίας. Το να τολμά ο ηγέτης να έχει άποψη δεν έχει να κάνει με μεσσιανικές φαντασιώσεις και μαντικές ικανότητες αλλά με την ανάληψη του χρέους που του αναλογεί έναντι του λαού με τον οποίο πρέπει να συνομιλεί και όχι να αγραναπαύεται στους κήπους της σιγής περιμένοντας το «πλήρωμα του χρόνου».

Εν ολίγοις, η ειδοποιός διαφορά του νέου Αρχιεπισκόπου των Κυπρίων είναι ότι δεν κρύβεται πίσω από στρογγυλεμένες λεκτικές φιοριτούρες ούτε βολεύεται στη νιρβάνα της σιωπής. Θεωρώ ότι η εκλογή ενός ανθρώπου με αυτό το προσόν αποτελεί μήνυμα με εύρος που καλύπτει το σύνολο της δημόσιας ζωής. Πέρα από την κρυψώνα της άχρωμης και άοσμης προσμονής υπάρχει και η επιλογή της θαρρετής παρέμβασης, της ειλικρινούς και καθαρής δημόσιας τοποθέτησης.
Επιγραμματικά: Δεν χρειάζεται απαραιτήτως να παριστάνεις τον «κύριο Τίποτα» για να σου δοθεί η ευκαιρία να προσφέρεις μέσα από κάποιο δημόσιο αξίωμα.


[ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]

Δραστηριότητες περιορισμένου τηλεοπτικού ενδιαφέροντος

Η Γενική Γραμματεία της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Φοιτητικών Ενώσεων που εξελέγη τον Ιανουάριο του 2006 έθεσε ως στρατηγική επιλογή την ενεργότερη συμμετοχή στις δραστηριότητες του ευρωπαϊκού και διεθνούς φοιτητικού κινήματος, μέσω της ESIB(Ευρωπαϊκή Ένωση Φοιτητικών Ενώσεων) και του MedNet(Mediterranean Network of Student Representatives). Η ESIB είναι το συλλογικό όργανο 10 000 000 φοιτητών από 44 χώρες της Ευρώπης τους οποίους εκπροσωπεί σε όλα τα αρμόδια σώματα της Ε.Ε., στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στην UNESCO. Το MedNet είναι το περιφερειακό όργανο των φοιτητών της Μεσογείου και εκπροσωπεί τους φοιτητές 12 χωρών με στόχο την παραγωγή και προώθηση μίας κοινής μεσογειακής πολιτικής στα εκπαιδευτικά, κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά θέματα.

Στα πλαίσια της υλοποίησης αυτών των στόχων, αντιπροσωπεία της ΠΟΦΕΝ συμμετείχε στην 11η Ευρωπαϊκή Φοιτητική Συνδιάσκεψη της ESIB με θέμα «Η Ενεργός Συμμετοχή των Φοιτητών στην Υλοποίηση της Στρατηγικής της Λισσαβόνας». Άμεσα αποφασίστηκαν από την ΠΟΦΕΝ συγκεκριμένες ενέργειες με κεντρικούς άξονες τη σχετική ενημέρωση των φοιτητών και τη συμμετοχή τους στη διαδικασία διαμόρφωσης και λήψης αποφάσεων με το καθεστώς του ισότιμου κοινωνικού εταίρου. Ακολούθως η ΠΟΦΕΝ συμμετείχε στο 3ο Συνέδριο του MedNet όπου διεκδίκησε στην Προεδρία του Δικτύου και εξελέγη ομόφωνα. Στη συνέχεια, η ΠΟΦΕΝ συμμετείχε στο 50ο Συνέδριο της ESIB όπου εξελέγη πρώτη μεταξύ τεσσάρων υποψηφίων για εκλογή στην Ομάδα Επίσκεψης Μελέτης στην Τουρκία η οποία έχει ως σκοπό την εξέταση της δημοκρατικότητας των δομών του τουρκικού φοιτητικού κινήματος και της αρμονίας του με τις αρχές του ευρωπαϊκού φοιτητικού κινήματος για να κατατεθεί εισήγηση για τις προοπτικές εισδοχής των Τούρκων φοιτητών στην ESIB. Ακόμη, επιτεύχθηκε η έκδοση ενός εκτενούς ψηφίσματος για το Κυπριακό, το οποίο καλύπτει όλες τις πτυχές του προβλήματος, με αναφορά στις τελευταίες εξελίξεις μετά από τη συνάντηση του Παρισιού αλλά και στις υποχρεώσεις της Άγκυρας έναντι της Κύπρου ως κράτους μέλους της Ε.Ε.

Ίσως εκ πρώτης όψεως η ενεργός και αποτελεσματική συμμετοχή των νέων της Κύπρου ως ενεργών πολιτών σε διεθνή συλλογικά όργανα να φαντάζει ενδιαφέρουσα. Ίσως ακόμη, οι άμεσες αποφάσεις εναρμόνισης με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, η διεκδίκηση και εξασφάλιση ηγετικού ρόλου σε περιφερειακό επίπεδο, ο έλεγχος του ευρωπαϊκού μετασχηματισμού και της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας σε όλα τα επίπεδα και η εξασφάλιση της διεθνούς αλληλεγγύης των Ευρωπαίων φοιτητών να φαίνονται ως θετικές ενέργειες. Παρ’ όλα αυτά όμως, έχουν κριθεί ως απολύτως ανάξιες ενδιαφέροντος από τους διαχειριστές του εθνικού πλούτου των τηλεοπτικών ραδιοσυχνοτήτων.

Για όλες τις πιο πάνω ενέργειες πραγματοποιήθηκαν δημοσιογραφικές διασκέψεις, στις οποίες προσκλήθηκαν όλα τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα. Αν και οι περισσότερες εφημερίδες καλύπτουν με συνέπεια τις δραστηριότητες της ΠΟΦΕΝ(και τους ευχαριστούμε για αυτό) τα τηλεοπτικά κανάλια, με εξαίρεση το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, επιδεικνύουν χαρακτηριστική συνέπεια στην αδιαφορία τους. Αδιαφορώντας για την δράση των νέων, τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια απουσίαζαν και από την πιο πρόσφατη δημοσιογραφική διάσκεψη της ΠΟΦΕΝ.

Εν τούτοις, παρακολουθώντας τις βραδινές ειδήσεις της ίδιας ημέρας, διαπίστωσα ότι όντως ο τηλεοπτικός χρόνος είναι όντως πολύτιμος και τα τηλεοπτικά συνεργεία είχαν σημαντικότερα γεγονότα να καλύψουν. Κρίθηκε λοιπόν ότι οι πολίτες θα ενδιαφέρονταν περισσότερο για την περιπλάνηση ενός ημίγυμνου Πολωνού στην Πάφο, για την αποκοπή των δέντρων σε πλατεία της Ανθούπολης, για το νέο δίσκο του συγκροτήματος που φέρει το όνομα Dixie Chicks(Γκόμενες του Ντίξη), για την αλίευση ενός καρχαρία μισού τόνου ο οποίος μάλλον θα βαλσαμωθεί, για κάποια πολύχρωμα ψαράκια που παίζουν ποδόσφαιρο, για την επίσημη επίσκεψη της λαϊκής αοιδού Μαριάντας Πιερίδη στην Κύπρο και για την παρουσίαση της κολεξιόν μαγιό που υπογράφεται από τη celebrity που λέγεται Λιζ Χάρλεϊ. Όλα αυτά κρίθηκαν σημαντικότερα από την υποστήριξη των θέσεων της Κύπρου από δέκα εκατομμύρια Ευρωπαίους φοιτητές και από το θεσμικό έλεγχο των δημοκρατικών δομών της Τουρκίας από τους Κύπριους φοιτητές. Είναι προφανές ότι στο freak show που ονομάζεται τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων, οι δραστηριότητες της νεολαίας του τόπου δεν έχουν θέση. Εκτός βεβαίως εάν εντάσσονται στις τηλεοπτικές απαιτήσεις, που έχουν να κάνουν με φωνασκίες, συγκρούσεις και βαριούς χαρακτηρισμούς ή χαριτωμενιές, παραδοξότητες και ημίγυμνη σάρκα.

Εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε να πράττουμε το καθήκον μας και καλούμε τους αρμόδιους για τις αποφάσεις περί του τι είναι σημαντικό και άξιο προβολής για την κοινωνία και τον τόπο, να μας συμβουλέψουν για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να παρουσιάζουμε τη δράση μας για να εντάσσεται στη σφαίρα του δημοσιογραφικού τους ενδιαφέροντος. Σκέψεις υπάρχουν, και έχουν να κάνουν με την αξιοποίηση νάνων, αναστενάρηδων που περπατούν σε αναμμένα κάρβουνα, εκπαιδευμένων σκύλων και γητευτών φιδιών από τα βάθη της Ασίας. Αλλά επειδή η κυπριακή κοινωνία έχει υψηλές απαιτήσεις από τη νέα γενιά, θα προτιμήσουμε να αρθούμε στο ύψος που μας θέλουν οι πατεράδες και οι μανάδες μας, χωρίς να κάνουμε το χατίρι κανενός που μας θέλει να δαγκώνουμε σκύλους ή να δαγκωνόμαστε μεταξύ μας για να στρέψει τον πολύτιμο τηλεοπτικό φακό του προς το φοιτητικό κίνημα.


[ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]