Σελίδες

20 Οκτωβρίου 2013

Εκρηκτικό κοκτέιλ τριών συστατικών

Η Κύπρος βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα εκρηκτικό κοκτέιλ τριών συστατικών, αποτελούμενο από τη διαχρονική διαφθορά, από την επιβληθείσα λιτότητα και από τον αναπτυσσόμενο εξτρεμισμό. Αυτά τα τρία συστατικά επηρεάζουν οριζοντίως την κοινωνία, την πολιτική και την οικονομία, εμποδίζουν την ανάκαμψη και φρενάρουν την ανάπτυξη. Το καθένα από αυτά, χρειάζεται να αντιμετωπιστεί στοχευμένα και μεθοδικά στη ρίζα του, επειδή η πολλαπλασιαστική ισχύς που αποκτούν ταυτοχρόνως, μπορεί να οδηγήσει σε πολύ προβληματικά αποτελέσματα.

Η διαπλοκή της επιχειρηματικής ολιγαρχίας και του κοινωνικοπολιτικού κατεστημένου είναι η αφετηριακή αιτία για την κατάσταση στην οποία έφτασε η κυπριακή οικονομία. Οι ευθύνες των προσώπων έχουν ως πραγματικό υπόβαθρο τις βαθιές εξαρτήσεις που καλλιεργήθηκαν επί δεκαετίες, και από τις οποίες δεν κατάφεραν να αποδράσουν την ώρα της κρίσης. Διαχρονικά, οι κυπριακές τράπεζες έδιναν χρηματοδοτήσεις προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις, καθόριζαν την οικονομική πολιτική,  διόριζαν Υπουργούς Οικονομικών και όριζαν Διοικητές της Κεντρικής Τράπεζας. Ταυτόχρονα, μια ολιγαρχική ομάδα επιχειρηματιών εξασφάλιζε ευνοϊκή μεταχείριση από το τραπεζικό σύστημα και από το κράτος επιβάλλοντας τους όρους της και ενισχύοντας τη δεσπόζουσα θέση της. Η Κύπρος πρέπει να αντιμετωπίσει τη διαφθορά και τη διαπλοκή με αποφασιστικότητα ώστε να εκσυγχρονιστεί και να απελευθερωθεί από το κατεστημένο, αλλιώς θα επιβιώσει αυτό ξανά, και θα αποβιώσει η χώρα οριστικά.

Η λιτότητα είναι μια λανθασμένη πολιτική για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, η οποία εφαρμόστηκε σε πολλές χώρες αλλά δεν απέδωσε θετικά αποτελέσματα πουθενά. Δυστυχώς, τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα ορισμένων κρατών της Ευρώπης, οι κοντόφθαλμες επιδιώξεις του ντόπιου κατεστημένου και οι ιδεολογικές εμμονές ορισμένων, επέβαλαν τη λιτότητα ως τη βασική πολιτική για αντιμετώπιση της ύφεσης. Ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, η ύφεση ανατροφοδοτείται, το κοινωνικό κράτος συστέλλεται, η αξία της εργασίας μειώνεται, η αγοραστική δύναμη των πολιτών περιορίζεται, οι επιχειρήσεις κλείνουν και η ανεργία αυξάνεται. Η Κύπρος και οι χώρες που βιώνουν τις αρνητικές επιπτώσεις της λιτότητας, πρέπει να την αντιμετωπίσουν από κοινού εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλάζοντας την εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική και ενισχύοντας την ανάπτυξη, αλλιώς οι πολίτες της νότιας Ευρώπης θα μετατραπούν σε φτηνό εργατικό δυναμικό, στην υπηρεσία των ισχυρών.

Ο εξτρεμισμός συνίσταται στην υιοθέτηση ακραίων απόψεων, στην προώθηση του μίσους και στη χρήση της βίας, από οργανωμένα σύνολα και από μεμονωμένα άτομα για έκφραση των πολιτικών τους τοποθετήσεων. Η ανταπόκριση μερίδας πολιτών στον ακραίο λόγο και στις ακραίες πρακτικές είναι αφενός αποτέλεσμα της απαρέσκειας προς τον πολιτικό κόσμο εξαιτίας της διαφθοράς και της διαπλοκής, και αφετέρου είναι αποτέλεσμα της ανέχειας που βιώνουν οι πολίτες εξαιτίας της σκληρής λιτότητας. Χαρακτηριστικότερη έκφανση αυτού του φαινομένου είναι οι νεοφασιστικές οργανώσεις που ενισχύονται ραγδαία κατά τα τελευταία χρόνια. Οι εγκέφαλοι του εξτρεμισμού επιθυμούν συνειδητά την πολιτική αποσταθεροποίηση και τον περιορισμό της δημοκρατίας, όμως οι όψιμοι υποστηρικτές τους εκφράζουν έτσι την οργή τους για το πολιτικό σύστημα και για τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Παράλληλα με την αντιμετώπιση της διαπλοκής και με τον απεγκλωβισμό από τη λιτότητα, η Κύπρος πρέπει να εφαρμόσει τους υφιστάμενους νόμους και να τροποποιήσει κατάλληλα τη νομοθεσία έτσι ώστε να αντιμετωπίσει δραστικά την ανάπτυξη του εξτρεμισμού, αλλιώς η έκταση που θα λάβει θα είναι πολύ δύσκολα αναστρέψιμη και πολύ επικίνδυνη για τη χώρα. 

Και η Κύπρος δεν έχει πλέον την πολυτέλεια άλλων λαθών, επειδή οφείλει να ανακάμψει, να εκσυγχρονιστεί και να καταστεί ένα σύγχρονο κράτος που να υπηρετεί τους πολλούς και όχι να εξυπηρετεί τους λίγους.

[Εφημερίδα "Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]

14 Οκτωβρίου 2013

Εκτός νόμου οι φασιστικές οργανώσεις

Η πολιτεία πρέπει να σταματήσει να εθελοτυφλεί έναντι των νεοφασιστικών και εξτρεμιστικών οργανώσεων που δρουν στην Κύπρο, και να αναλάβει άμεσα τις ευθύνες της μέσα από την αστυνομική διερεύνηση αυτών των οργανώσεων, μέσα από την εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας και μέσα από την τροποποίηση της νομοθεσίας για αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή τους. Οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να συνεργαστούν προς αυτή την κατεύθυνση χωρίς να επιδιώκουν παραταξιακό όφελος, αλλά εστιαζόμενες στον πραγματικό κίνδυνο που ελλοχεύει για πολιτική αποσταθεροποίηση και δημοκρατική εκτροπή. Εάν γίνουν τα απαραίτητα βήματα τώρα, η Κύπρος μπορεί να προλάβει τα χειρότερα, και να μην βρεθεί στη θέση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα. Αλλά εάν η Κύπρος παραμείνει απαθής και αδρανής, υποτιμώντας το φασιστικό κίνδυνο, θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολύ πιο δύσκολες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις στο σύντομο μέλλον.

Η κυπριακή πολιτεία οφείλει να διερευνήσει άμεσα τη σχέση της Χρυσής Αυγής με το ΕΛΑΜ και να δράσει με θεσμική πυγμή και αποφασιστικότητα. Εφόσον η μητρική οργάνωση στην Ελλάδα λειτουργεί ως εγκληματική οργάνωση που αναπτύσσει εγκληματική δράση, είναι απαραίτητο να διερευνηθεί εάν το παράρτημά της στην Κύπρο έχει ανάλογη δομή, ανάλογες θέσεις και ανάλογες δράσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΕΛΑΜ συνηγορεί υπέρ της Χρυσής Αυγής διοργανώνοντας πορείες υποστήριξης, ενώ τα ηγετικά στελέχη του ΕΛΑΜ υπήρξαν στελέχη της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα και δηλώνουν δημόσια με καμάρι ότι μαζί με τους συλληφθέντες Χρυσαυγίτες «ματώσαμε μαζί για το σκοπό μας στα πεζοδρόμια».

Ταυτόχρονα, η εκτελεστική εξουσία οφείλει να ενεργοποιήσει τις υφιστάμενες νομοθεσίες οι οποίες προνοούν συγκεκριμένες ποινές για την προώθηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της βίας και της μισαλλοδοξίας. Ειδικότερα, είναι απαραίτητη η ενεργοποίηση των προνοιών του Νόμου «Περί της Καταπολέμησης Ορισμένων Μορφών και Εκδηλώσεων Ρατσισμού και Ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου» του 2011 που υιοθετήθηκε από τη Βουλή για σκοπούς εναρμόνισης με την ανάλογη απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με αυτό το νόμο, τιμωρείται μέχρι και με πέντε χρόνια φυλάκιση, όποιος «δημόσια διαδίδει και δημόσια υποκινεί με οποιοδήποτε τρόπο βία ή μίσος που στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται βάσει της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, κατά τρόπο που διαταράσσει τη δημόσια τάξη ή που έχει απειλητικό, υβριστικό ή προσβλητικό χαρακτήρα». Επιπρόσθετα, πρέπει να ενεργοποιηθεί το Άρθρο 51 του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο τιμωρείται μέχρι και με ένα χρόνο φυλάκιση «όποιος δημόσια με οποιοδήποτε τρόπο και σε οποιαδήποτε μορφή προκαλεί τους κατοίκους σε βιαιοπραγίες αναμεταξύ τους ή σε αμοιβαία διχόνοια ή καλλιεργεί τη διαμόρφωση του πνεύματος της μισαλλοδοξίας».

Τέλος, η νομοθετική εξουσία πρέπει να τροποποιήσει τη νομοθεσία, έτσι ώστε οι ακραίες οργανώσεις να μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά από τη δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα πρέπει να τροποποιηθεί ο Ποινικός Κώδικας έτσι ώστε στις οργανώσεις που ορίζονται ως «παράνομοι σύνδεσμοι» (Άρθρο 63) να  περιληφθούν οι οργανώσεις που οργανωμένα κάνουν χρήση βίας ή προωθούν τη χρήση βίας (όπως π.χ. περιγράφεται στο Άρθρο 51 του Ποινικού Κώδικα για «Πρόκληση ή διέγερση βιαιοπραγίας») και οι οργανώσεις που προωθούν το μίσος και το ρατσισμό (όπως π.χ. περιγράφεται στο Άρθρο 3 του Νόμου «Περί της Καταπολέμησης Ορισμένων Μορφών και Εκδηλώσεων Ρατσισμού και Ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου»).

Η απάθεια, η αδράνεια και η υποτίμηση του κινδύνου έχουν δοκιμαστεί και έχουν αποτύχει, αφού αποτελούν συνταγή για περαιτέρω ανάπτυξη του νεοφασισμού και του εξτρεμισμού. Η Κύπρος μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτά τα φαινόμενα μέσα από συγκεκριμένες ενέργειες οι οποίες πρέπει να γίνουν άμεσα. Η δημοκρατία διαθέτει τους κατάλληλους μηχανισμούς για την αυτοπροστασία της και πρέπει να τους ενεργοποιήσει με αποφασιστικότητα.

[Εφημερίδα "ΠΟΛΙΤΗΣ"]

7 Οκτωβρίου 2013

Προτάσεις ΔΗΚΟ για την αντιμετώπιση του νεοφασισμού

Ο Πρόεδρος της ΝΕΔΗΚ, Γιάννης Παναγιώτου, προέβη στις πιο κάτω δηλώσεις, σχετικά με πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση  του νεοφασισμού και του εξτρεμισμού στην Κύπρο, που αναλαμβάνει το ΔΗΚΟ:

Η ανάπτυξη του νεοφασισμού και του εξτρεμισμού μέσα από τη δράση οργανώσεων που χρησιμοποιούν τη βία για να προωθήσουν ακραίες απόψεις, αποτελεί πολύ σοβαρό κίνδυνο για τη δημοκρατία και για την πολιτική σταθερότητα. Η λήψη ποινικών μέτρων εναντίον της Χρυσής Αυγής από την ελληνική δικαιοσύνη είναι μια ενέργεια που στρέφεται προς τη σωστή κατεύθυνση, παρά το ότι η καθυστέρηση επέτρεψε στην οργάνωση να αναπτυχθεί, να ενισχυθεί και να ανδρωθεί, ενώ το ελλειμματικό νομικό πλαίσιο δημιουργεί περιορισμούς στην επιβολή του νόμου και της τάξης. Η κυπριακή πολιτεία οφείλει να δράσει άμεσα σε σχέση με τις ανάλογες οργανώσεις που δρουν στην Κύπρο, ενεργοποιώντας και τροποποιώντας κατάλληλα τη νομοθεσία, για να μην επαναλάβει τα λάθη της Ελλάδας. 

Η ΝΕΔΗΚ κατέθεσε σειρά εισηγήσεων προς το ΔΗΚΟ για την ανάληψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών αντιμετώπισης του νεοφασισμού και του εξτρεμισμού στην Κύπρο. 

Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ, κ. Μάριος Καρογιάν, υιοθέτησε τις εισηγήσεις της ΝΕΔΗΚ και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, κ. Φύτος Κωνσταντίνου, ανέλαβε να δρομολογήσει τις απαραίτητες ενέργειες σε συνεργασία με την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΔΗΚΟ. Αυτές οι πρωτοβουλίες έχουν να κάνουν με την ενεργοποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας για αντιμετώπιση όσων προωθούν τη ξενοφοβία και το ρατσισμό, με την τροποποίηση των προνοιών του ποινικού κώδικα που προσδιορίζουν τις παράνομες οργανώσεις, με τη συζήτηση στη Βουλή του θέματος της ανάπτυξης του νεοφασισμού στην Κύπρο, με τη διερεύνηση από την κυπριακή δικαιοσύνη των σχέσεων της Χρυσής Αυγής με κυπριακές οργανώσεις και με την επιδίωξη της συναίνεσης μεταξύ όλων των πολιτικών δυνάμεων για αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου.

Συγκεκριμένα, οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει το ΔΗΚΟ κινούνται προς τις εξής κατευθύνσεις:

  • Ενεργοποίηση των προνοιών του Νόμου «Περί της Καταπολέμησης Ορισμένων Μορφών και Εκδηλώσεων Ρατσισμού και Ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου» του 2011 (134(I)/2011) που υιοθετήθηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων για σκοπούς εναρμόνισης με την Απόφαση-πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 28ης Νοεμβρίου 2008.
  • Τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα ώστε στις οργανώσεις που ορίζονται ως «παράνομοι σύνδεσμοι» (Άρθρο 63) να  περιληφθούν οι οργανώσεις που οργανωμένα κάνουν χρήση βίας ή προωθούν τη χρήση βίας (όπως π.χ. περιγράφεται στο Άρθρο 51 του Ποινικού Κώδικα για «Πρόκληση ή διέγερση βιαιοπραγίας») και οι οργανώσεις που προωθούν το μίσος και το ρατσισμό (όπως π.χ. περιγράφεται στο Άρθρο 3 του Νόμου «Περί της Καταπολέμησης Ορισμένων Μορφών και Εκδηλώσεων Ρατσισμού και Ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου») ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζονται ανάλογα από τη δικαιοσύνη.
  • Συζήτηση στη Σύσκεψη των Αρχηγών των Κοινοβουλευτικών Κομμάτων των θεμάτων που αφορούν αυτές τις νομοθετικές ρυθμίσεις, ώστε να δρομολογηθούν άμεσα οι κατάλληλες νομοθετικές ενέργειες μέσα από τη συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων.
  • Εγγραφή προς συζήτηση στο Κεφάλαιο Δ' της Ολομέλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων θέματος με τίτλο «Αντιμετώπιση της ανάπτυξης του νεοφασισμού και του εξτρεμισμού στην Κύπρο», ώστε να συζητηθούν δημόσια όλες οι παράμετροι αυτού του σημαντικού ζητήματος.
  • Συνάντηση με τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξης για να προωθηθεί η άμεση διερεύνηση της σχέσης ακραίων οργανώσεων που δρουν στην Κύπρο, και ειδικότερα του ΕΛΑΜ, με τη Χρυσή Αυγή, ώστε να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα που θα εμποδίσουν την ανάπτυξη εξτρεμιστικών δράσεων στην Κύπρο.

Η Κύπρος ιστορικά έχει πληρώσει πολύ σκληρά την ανοχή στον εξτρεμισμό και στη μισαλλοδοξία και δεν πρέπει να επαναλάβει σήμερα τα λάθη του παρελθόντος. Δυστυχώς, η ανοχή της κυπριακής πολιτείας είναι πολύ πιθανόν να πληρωθεί με αίμα, όπως συνέβηκε στην Ελλάδα με την ανοχή που διαχρονικά επιδείχθηκε έναντι της Χρυσής Αυγής. Όμως, η δημοκρατία δεν φοβάται και δεν τρομοκρατείται, και πρέπει να ληφθούν άμεσα τα απαραίτητα θεσμικά μέτρα για την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων. 

Αναμένουμε ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις που επιθυμούν την πολιτική σταθερότητα και την προστασία της δημοκρατίας, θα συνδράμουν στις πρωτοβουλίες του Δημοκρατικού Κόμματος, ώστε όλοι μαζί να φράξουμε το δρόμο στο νεοφασισμό και στον εξτρεμισμό.

6 Οκτωβρίου 2013

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών, δεν κάνει πλάτες στο μεγαλοεπιχειρηματικό κατεστημένο και δεν πουλά εκδουλεύσεις στη χρεοκοπημένη οικονομική ολιγαρχία. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος εκπροσωπεί τους απλούς πολίτες και τη μεσαία τάξη, προστατεύει τις αδύνατες κοινωνικές ομάδες και τους μη προνομιούχους, υποστηρίζει την υγιή επιχειρηματικότητα και τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας.

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν πιπιλά μανιωδώς την καραμέλα της λιτότητας, δεν αναμασά χαιρέκακα την κατάργηση του κοινωνικού κράτους και δεν προωθεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος διαμορφώνει ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχεδιασμό, προστατεύει το κράτος πρόνοιας και διαφυλάσσει τις δημόσιες υποδομές. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν είναι νεοφιλελεύθερο και κοινωνικά ανάλγητο, αλλά είναι κεντρώο και υποστηρίζει με συνέπεια το μικτό οικονομικό σύστημα.

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν αντιμετωπίζει τη διαπλοκή με ευχολόγια και με διακηρύξεις, δεν κρύβεται πίσω από τις αδυναμίες του συστήματος απονομής δικαιοσύνης και δεν ανέχεται τα παραθυράκια της νομοθεσίας που επιτρέπουν τη διαφθορά. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος προωθεί την κάθαρση διά του παραδείγματος, αποβάλλοντας τα στελέχη του που εμπλέκονται σε σκάνδαλα, δημοσιοποιώντας το πόθεν έσχες των ηγετικών στελεχών του και λειτουργώντας με πλήρη διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα.

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν απασχολεί τη δημόσια συζήτηση με τις προσωπικές αντιπαραθέσεις των στελεχών του και δεν δίνει τροφή στους χρονογράφους, στους σκιτσογράφους και στους κωμωδιογράφους. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος καταθέτει τεκμηριωμένες πολιτικές θέσεις και ολοκληρωμένες πολιτικές προτάσεις, σέβεται τον πολιτικό διάλογο και επιδιώκει τις ευρύτερες δυνατές πολιτικές συναινέσεις.

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν αποτελεί ιδιοκτησία της εκάστοτε ηγεσίας του και δεν εξυπηρετεί τις προσωπικές ατζέντες κανενός. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν είναι αρχηγικό, δεν είναι συγκεντρωτικό και δεν είναι προσωποπαγές. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος λαμβάνει συλλογικές αποφάσεις, αφουγκράζεται τη βάση του και ελέγχει διαρκώς την ηγεσία του. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος είναι συλλογικό, δημοκρατικό και συμμετοχικό.

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν αντιμετωπίζει την εξουσία σαν αυτοσκοπό και δεν μπαινοβγαίνει σε κυβερνήσεις κατά το δοκούν. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος λειτουργεί εποικοδομητικά είτε βρίσκεται στην κυβέρνηση είτε βρίσκεται στην αντιπολίτευση, με συνέπεια στις θέσεις τους και στις αρχές του, με σεβασμό στην ιστορία του και στην αξιοπρέπεια των ψηφοφόρων του.

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν συμβιβάζεται με τη διχοτόμηση, δεν αποδέχεται τα τετελεσμένα της εισβολής και δεν δέχεται τη συνέχιση του κατοχικού status quo. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος πιστεύει στη λύση του Κυπριακού, διεκδικεί την απελευθέρωση και την επανένωση, και θέλει την Κυπριακή Δημοκρατία πατρίδα όλων των νόμιμων κατοίκων της.

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν λαϊκίζει, δεν παπαγαλίζει, δεν γενικολογεί και δεν συνθηματολογεί. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος μελετά, επιχειρηματολογεί, διαμορφώνει προτάσεις και δίνει λύσεις. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος δεν είναι ακραίο, δεν είναι συντηρητικό, δεν είναι φοβικό, δεν είναι αντιδραστικό. Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος είναι μετριοπαθές, είναι προοδευτικό, είναι σύγχρονο και ευρωπαϊκό.

Το ΔΗΚΟ που χρειάζεται η Κύπρος μπορεί να λάβει υπόσταση εάν καταφέρει να σπάσει τα στερεότυπα που το αφορούν, εάν απαλλαγεί από τον κακό εαυτό του, εάν απαλλαγεί από τις νοοτροπίες του παρελθόντος και εάν καταφέρει να εκσυγχρονιστεί. Η απαίτηση της κοινωνίας και της κομματικής βάσης πρέπει να εισακουστεί από το ΔΗΚΟ, επειδή η Κύπρος πραγματικά χρειάζεται ένα σοβαρό, κοινωνικό και πατριωτικό κεντρώο κόμμα. Και το ΔΗΚΟ είναι η πολιτική δύναμη που μπορεί να διαδραματίσει αυτό το ρόλο, συνδράμοντας ουσιαστικά στην ανάκαμψη της χώρας.

[Εφημερίδα "Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]