Κοινωνική συνοχή και αντικατοχικός αγώνας

Η κοινωνική συνοχή είναι απαραίτητο συστατικό στοιχείο του αντικατοχικού αγώνα που διεξάγει η Κύπρος. Διαχρονικά, οι Κύπριοι πολίτες είχαν τη θέληση να προστατεύσουν ενεργά τη χώρα τους, που διέθετε χαρακτηριστικά κοινωνικής δικαιοσύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης, αφού το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας συνέκλινε αξιοπρεπώς προς τη μεσαία τάξη και οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες λάμβαναν την κατάλληλη υποστήριξη για επιβίωση και αναβάθμιση. Όμως εάν, υπό την ανοχή της πολιτείας, η πλειοψηφούσα σήμερα μεσαία τάξη φτωχοποιηθεί και εάν οι έντονες κοινωνικές ανισότητες εδραιωθούν, τότε η αγαστή σχέση κράτους και πολίτη θα έχει διαρραγεί ανεπανόρθωτα. Και εξίσου ανεπανόρθωτα θα έχουν τραυματιστεί οι εθνικές αντοχές και αντιστάσεις του κυπριακού λαού, με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον.

·   Η κοινωνική συνοχή είναι χαρακτηριστικό μιας κοινωνίας που καταφέρνει να διασφαλίσει την ευημερία του συνόλου των μελών της, ελαχιστοποιώντας τις ανισότητες και εκμηδενίζοντας την περιθωριοποίηση. Η κοινωνική συνοχή είναι, σύμφωνα τον Αριστοτέλη, απαραίτητο στοιχείο για την επίτευξη της ενότητας μεταξύ των πολιτών, ενώ κατά τον Hobbes αποτρέπει της συγκρούσεις και τη διάλυση της κοινωνίας, οδηγώντας στην εμπέδωση της κοινωνικής ειρήνης. Επιπρόσθετα, το επίπεδο της κοινωνικής συνοχής καθορίζει το αίσθημα του ανήκειν των πολιτών στο κράτος τους και προσδιορίζει την ετοιμότητά τους για ενεργό συμμετοχή στην προσπάθεια για διαρκή αναβάθμισή του, καθώς και στην αντιμετώπιση των εσωτερικών και εξωτερικών κινδύνων που το απειλούν. Όταν η κοινωνική συνοχή πάσχει, οι πολίτες αποστασιωποιούνται από το κράτος, αισθάνονται ότι οι μάχες της πολιτείας δεν τους αφορούν, και μετατρέπονται σε απαθείς παρατηρητές που παρακολουθούν την κατάρρευση.

Η μεσαία τάξη αποτελεί το φυσικό τέκνο της κοινωνικής συνοχής, αφού συγκεντρώνοντας τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών περιορίζει τις ανισότητες που έχει μια κοινωνία του ύψους και του βάθους. Η ισοπέδωση της  μεσαίας τάξης αποτελεί το πρώτο βήμα για τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, ακολουθούμενη από τη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των οικονομικά ισχυρών και των μεσαίων στρωμάτων, των προνομιούχων και των μη προνομιούχων, των φτωχών και των πλουσίων. Έτσι, η μεσαία τάξη φτωχοποιείται, η μικρή ιδιοκτησία υπερφορολογείται συμψηφιζόμενη με το συγκεντρωμένο πλούτο και οι μικρές επιχειρήσεις θυματοποιούνται προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, με την εκτόξευση της ανεργίας στα ύψη, η μισθωτή εργασία παρουσιάζεται σαν ελεημοσύνη για την οποία ο εργαζόμενος πρέπει να είναι ευγνώμων ανεξαρτήτως όρων και απολαβών, που διαρκώς υποβαθμίζονται. Η συστολή του κοινωνικού κράτους καταργεί μεγάλο μέρος της υφιστάμενης κοινωνικής πολιτικής χωρίς να την αντικαθιστά με άλλα δίκτυα κοινωνικής προστασίας, με αποτέλεσμα η κάθετη πορεία προς τη φτωχοποίηση να γίνεται χωρίς κανένα προστατευτικό πλαίσιο. Τέλος, η αύξηση του κόστους ζωής με την εισαγωγή νέων οριζόντιων φόρων, με την αύξηση τιμών που φέρνουν οι ιδιωτικοποιήσεις και με την εσωτερική υποτίμηση, θα καταστήσει την κοινωνική συνοχή μια παλιά καλή ανάμνηση. Και αφού διαλυθεί η συνοχή της κοινωνίας, στη συνέχεια θα συνθλιβεί η διάθεση των πολιτών για συνδρομή σε κάθε προσπάθεια της πολιτείας για ανασυγκρότηση και ανασύνταξη, για αντίσταση σε κινδύνους και σε επιβουλές.

Για την Κύπρο, η κοινωνική συνοχή είναι συνώνυμη με τη διαφύλαξη της κρατικής κυριαρχίας και με την εθνική επιβίωση. Σήμερα, οι γεωπολιτικές και οι ενεργειακές εξελίξεις καθιστούν την Κύπρο πολυτιμότερη από ποτέ και ως εκ τούτου οι σε βάρος της  επεκτατικές βλέψεις παντός είδους, εντείνονται ραγδαία. Η κυπριακή κοινωνία αποτέλεσε, ιστορικά, την τελευταία γραμμή άμυνας, που ενεργοποιούμενη απέκλειε την επιβολή καταστροφικών εξελίξεων για την Κύπρο. Η διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής αποτελεί εθνική προτεραιότητα και η διάλυσή της θα αποτελέσει πρελούδιο πολύ προβληματικών εξελίξεων. Έτσι, όσοι επιθυμούν αυτές τις προβληματικές εξελίξεις, θα στοχεύσουν στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής και όσοι θέλουν να αποτρέψουν τις προβληματικές εξελίξεις, θα συνδράμουν αποφασιστικά στη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής και στην ενίσχυση της μεσαίας τάξης.

[Εφημερίδα "ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]

Αναστασιάδης στο Spiegel: "Η λιτότητα βλάπτει την οικονομία"

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, τοποθετείται κριτικά απέναντι στις πολιτικές της λιτότητας και προτάσσει την ανάγκη αναπτυξιακών μέτρων, επισημαίνοντας ότι "η λιτότητα βλάπτει την οικονομία". Επίσης, θέτει επί τάπητος την ανάγκη χαλάρωσης και διευκολύνσεων στην εφαρμογή του κυπριακού μνημονίου, και επισημαίνει την ανάγκη αλλαγής του τρόπου λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να μην θυματοποιούνται τα μικρότερα κράτη λόγω της επιβολής λανθασμένων πολιτικών. Η διακηρυγμένη πολιτική Αναστασιάδη σε αυτά τα ζητήματα είναι ορθή και πρέπει να υποστηριχθεί από την Κυβέρνηση με συνέπεια, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, αφού η απαλλαγή από τη λιτότητα δεν θα γίνει μόνο σε εθνικό αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η λιτότητα βλάπτει την οικονομία

«Μόνον η δημοσιονομική πειθαρχία δε βοηθά να προχωρήσουμε. Πρέπει ταυτόχρονα να προωθήσουμε και την ανάπτυξη. Είμαι χαρούμενος για το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα δίδεται από το Βερολίνο το μήνυμα ότι μετριάζεται η πολιτική της λιτότητας. Ο Πρόεδρος Ολάντ αντιλήφθηκε ήδη από νωρίς ότι μόνο η λιτότητα βλάπτει την οικονομία».

Διευκολύνσεις στην εφαρμογή του κυπριακού Μνημονίου

«Δεν διεκδικώ προνομιακή μεταχείριση, αλλά ίση μεταχείριση. Είναι γεγονός ότι οι άλλες χώρες με προγράμματα βοήθειας, όπως Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ελλάδα, έλαβαν διευκολύνσεις. Ορισμένοι όροι της τρόικα πνίγουν την οικονομία μας. Κι αυτό βάζει σε δοκιμασία την κυπριακή κοινωνία».

Περισσότερη δημοκρατία στην Ευρώπη

«Με τα μεγάλα και τα μικρά κράτη στην Ευρώπη είναι όπως σε μία οικογένεια. Κατά βάση είναι όλοι ίσοι, όμως οι γονείς θέλουν να γνωρίζουν τι κάνουν τα παιδιά με τα χρήματα που βγάζουν. Χρειαζόμαστε τη γαλλογερμανική “μηχανή”, όμως αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να δεχόμαστε κάθε πρόταση της Μέρκελ και του Ολάντ».

Δημόσια Ραδιοτηλεόραση με ποιότητα και διαφάνεια

Η ανάγκη εκσυγχρονισμού του κράτους, της πολιτικής ζωής και της κοινωνίας είναι απαραίτητη για την έξοδο από την κρίση, για την ανάκαμψη της οικονομίας και για την πρόοδο της χώρας. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση έχει πολύ σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει σε αυτή τη προσπάθεια αλλά για να μπορεί να είναι χρήσιμη για την πολιτεία, πρέπει να επαναπροσδιορίσει το ρόλο της, να εκσυγχρονίσει τις δομές της και να αναβαθμίσει τις λειτουργίες της. Για να συμβεί αυτό αποφεύγοντας τις παγίδες του λαϊκισμού, του μηδενισμού και του αυταρχισμού, πρέπει να προηγηθεί δημόσιος διάλογος και διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, στη βάση των εξής ερωτημάτων: Ποιος είναι ο ρόλος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, ποιός πρέπει να την ελέγχει, τι πρέπει να δείχνει και ποιός πρέπει να την πληρώνει. Αποφεύγοντας παρωχημένες ιδεολογικές εμμονές, αυτή η συζήτηση εδράζεται στο ρόλο που οφείλει να έχει το κράτος σε μια μικτή οικονομία, όχι ανταγωνιζόμενο τον ιδιωτικό τομέα σαν επιχειρηματίας με αυτοσκοπό το κέρδος, αλλά διαχειριζόμενο υπεύθυνα τον εθνικό πλούτο και παρέχοντας ποιοτικές υπηρεσίες που ο ιδιωτικός τομέας δεν θέλει ή δεν μπορεί να προσφέρει.

Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απλώς ένα ακόμη τηλεοπτικό κανάλι ή ένας ακόμη ραδιοφωνικός σταθμός, αντιγράφοντας τις εμπορικές παραγωγές των ιδιωτικών καναλιών.  Η ύπαρξη της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης είναι κεφαλαιώδης για την καλή λειτουργία της δημοκρατίας, αφού οφείλει να διασφαλίζει τον πλουραλισμό και την παρουσίαση όλων των απόψεων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσδιορίζει με συγκεκριμένο τρόπο το ρόλο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, μέσα από τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, που περιλαμβάνει το Πρωτόκολλο για το Σύστημα Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης στα Κράτη Μέλη, το οποίο αναφέρει ότι «το σύστημα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στα κράτη μέλη είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις δημοκρατικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ανάγκες κάθε κοινωνίας, καθώς και με την ανάγκη να διασφαλίζεται η πολυφωνία στα μέσα ενημέρωσης». Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση πρέπει να εξειδικευθεί σε αυτόν ακριβώς το σημαντικό ρόλο και να μην παρασύρεται σε αγοραίες λογικές υψηλής τηλεθέασης.

Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση πρέπει εξ’ ορισμού να υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο, ο οποίος να μην έχει χαρακτηριστικά κυβερνητικής κηδεμονίας. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν είναι μηχανισμός προπαγάνδας της εκάστοτε κυβέρνησης, δεν αποτελεί προέκταση του Γραφείου Τύπου της εκάστοτε προεδρίας και δεν είναι τσιφλίκι του εκάστοτε κυβερνόντος κόμματος. Ο καθορισμός του περιεχομένου του προγράμματος της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης πρέπει να προκύπτει μέσα από ανοικτή διαβούλευση ανάμεσα στην κοινωνία και στην πολιτεία, η οποία να βασίζεται σε συγκεκριμένα εργαλεία και να καταλήγει σε συγκεκριμένα αποτελέσματα, υπό την ευθύνη Διοικητικού Συμβουλίου με σωστή στελέχωση, που να λογοδοτεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση πρέπει να προσφέρει ευρεία και αντικειμενική ειδησεογραφική ενημέρωση που να καλύπτει ένα ευρύτατο θεματικό φάσμα, δίνοντας βήμα στις πολιτικές δυνάμεις, στα οργανωμένα σύνολα και στα πρόσωπα που έχουν να συνεισφέρουν στη δημόσια συζήτηση. Ειδικά πριν από εκλογικές διαδικασίες, πρέπει να παραχωρεί χρόνο έκφρασης στο σύνολο των υποψηφίων και να συνδράμει ουσιαστικά στο δημόσιο διάλογο. Ταυτόχρονα, πρέπει να καλύπτει και να προβάλει αναλυτικά τις θεσμικές λειτουργίες του κράτους σε σχέση με τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, τις εργασίες της Βουλής των Αντιπροσώπων και τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ώστε οι πολίτες να είναι σφαιρικά ενημερωμένοι για τις πραγματικές πολιτικές εξελίξεις και όχι μόνο για τις δηλώσεις των πολιτικών προσώπων. Το ψυχαγωγικό μέρος του προγράμματος της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης πρέπει να προωθεί τον πολιτισμό, τις τέχνες και τα γράμματα, δίνοντας βήμα σε Κύπριους δημιουργούς και υποστηρίζοντας τις δημιουργικές προσπάθειες νέων ανθρώπων. Τέλος, σε σχέση με τις αθλητικές διοργανώσεις, πρέπει να καλύπτει τις μεγάλες εθνικές διοργανώσεις, προσφέροντας στους πολίτες την ελεύθερη δυνατότητα παρακολούθησης χωρίς επιπρόσθετο κόστος.

Σχετικά με τη χρηματοδότηση της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, το Πρωτόκολλο για το Σύστημα Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης της Συνθήκης του Άμστερνταμ αναφέρει ότι τα κράτη μέλη έχουν την αρμοδιότητα «να μεριμνούν για τη χρηματοδότηση της δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής υπηρεσίας, εφόσον η χρηματοδότηση αυτή παρέχεται σε ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς για την εκπλήρωση του στόχου της δημόσιας υπηρεσίας, έτσι όπως την έχει θεσμοθετήσει, οριοθετήσει και οργανώσει κάθε κράτος μέλος, και εφόσον η χρηματοδότηση αυτή δεν επηρεάζει τις Συνθήκες του εμπορίου και τον ανταγωνισμό εντός της Κοινότητας σε βαθμό αντιβαίνοντα στο κοινό συμφέρον, ενώ λαμβάνεται υπόψη η πραγματοποίηση του στόχου που εξυπηρετεί αυτή η δημόσια υπηρεσία». Έτσι, το κράτος οφείλει να καλύπτει το λειτουργικό κόστος της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, όμως ταυτόχρονα η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση μπορεί να έχει έσοδα από διαφημίσεις, που θα είναι εκ των πραγμάτων προσαρμοσμένα στο ρόλο που θα διαδραματίζει, ο οποίος δεν θα έχει προσανατολισμό υψηλής τηλεθέασης αλλά υψηλής ποιότητας.

Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση είναι πολύ χρήσιμη για την αναβάθμιση της ποιότητας του δημόσιου διαλόγου, για τη διαμόρφωση της αντικειμενικής ενημέρωσης των πολιτών και για την πνευματική καλλιέργεια στην κοινωνία. Για να μπορεί να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στο ρόλο της πρέπει να εκσυγχρονιστεί, να αναδιαρθρωθεί και να αναβαθμιστεί. Αυτή η διαδικασία πρέπει να είναι ανοικτή, διαφανής και συμμετοχική. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση ανήκει στους πολίτες και ο,τιδήποτε την αφορά πρέπει να γίνεται στο φως της ημέρας, κατόπιν δημοσίου διαλόγου και διαβούλευσης. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση είναι απαραίτητη για όλους, όμως πρέπει να γίνει καλύτερη, να λειτουργήσει με περισσότερη διαφάνεια και να διαδραματίσει το ρόλο της διακριτά και ουσιαστικά, χωρίς να μιμείται πρότυπα που δεν την αφορούν και δεν την επηρεάζουν.

[Εφημερίδα "ΑΛΗΘΕΙΑ"]

Αναστασιάδης: "Η λιτότητα δεν απαντά στην κρίση"

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, στα πλαίσια ομιλίας του σε εκδήλωση για την απονομή του βραβείου «Γιάννος Κρανιδιώτης» στον τέως Υφυπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ανδρέα Μαυρογιάννη στις 17 Ιουνίου 2013, προέβηκε σε ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες δηλώσεις ενάντια στην πολιτική της λιτότητας και υπέρ της ανάγκης δημιουργίας ενός μετώπου ενανάντια στη λιτότητα, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  

Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανέφερε ότι  θέση της Κυβέρνησής του, την οποία συμμερίζεται και ένας σημαντικός αριθμός Ευρωπαίων εταίρων, είναι ότι η αντιμετώπιση της όποιας οικονομικής κρίσης "δεν θα πρέπει να περιορίζεται στην αυστηρή λιτότητα, αλλά να επεκτείνεται και στην ανάγκη για ανάπτυξη που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας". Ειδικότερα, σημείωσε ότι "η θέση πως η λιτότητα δεν απαντά στην κρίση, αλλά πως απαιτείται και μια σειρά μέτρων, έτσι ώστε να συμβαδίζει η ανάπτυξη με την αντιμετώπιση της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων, είναι κάτι που δημιουργεί προϋποθέσεις και προοπτικές". Τέλος, ανέφερε ότι τον βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο οι θέσεις του Προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και συμβαδίζει πολύ περισσότερο μαζί τους παρά με τις θέσεις κάποιων άλλων ηγετών, έστω και αν ανήκουν στη δική του πολιτική οικογένεια.

Οι συγκεκριμένες αναφορές του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι πολύ σημαντικές αφού είναι εναρμονισμένες με το γενικότερο πολιτικό κλίμα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τον αρνητικό απολογισμό της εφαρμοσμένης λιτότητας, που διαπιστώνει την αποτυχία της. Επίσης, είναι πολύ σημαντικές επειδή επισημαίνουν την ανάγκη συντονισμού και συνεργασίας με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις που έχουν αναπτυξαικό και κοινωνικό προσανατολισμό. Η Κυβέρνηση θα πετύχει στο έργο της εάν λειτουργήσει απελευθερωμένη από τις ιδεολογικές αγκυλώσεις ορισμένων κύκλων, αντιλαμβανόμενη την ανάγκη για περισσότερη κοινωνική ευαισθησία, για ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχεδιασμό και για ουσιαστικές ευρωπαϊκές συμμαχίες. Και οι δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. 

Συνέντευξη στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ

17/06/2013 | ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Στο ΔΗΚΟ πρέπει να αναπτυχθεί ουσιαστικός πολιτικός διάλογος
Ανώφελη η προσωπική αντιπαράθεση
Η νεολαία οφείλει και πρέπει να είναι κριτική απέναντι στις κατεστημένες νοοτροπίες και αντιλήψεις, τονίζει ο Πρόεδρος της ΝΕΔΗΚ, Γιάννος Παναγιώτου


Την ανάγκη όπως η εσωκομματική προεκλογική αντιπαράθεση στο ΔΗΚΟ διαλάβει τα χαρακτηριστικά πολιτικού γεγονότος υπογραμμίζει στη συνέντευξή του στη «Σημερινή» ο Πρόεδρος της ΝΕΔΗΚ Γιάννος Παναγιώτου, τονίζοντας ότι, εάν αυτή περιοριστεί σε μιαν αναμέτρηση με καθαρά προσωπικά χαρακτηριστικά, τότε θα αποβεί ανώφελη για την κοινωνία, αλλά και επιζήμια για το κόμμα. Επισημαίνει, παράλληλα, ότι η Νεολαία του ΔΗΚΟ μπορεί να διαδραματίσει έναν ουσιαστικό ρόλο στην προσπάθεια ανανέωσης και ανασυγκρότησης του κόμματος, συμβάλλοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, στην επιδιωκόμενη «πολιτικοποίηση» των εσωκομματικών διαδικασιών. Προς αυτήν την κατεύθυνση εισηγείται, μεταξύ άλλων, τη θεσμοθέτηση του εσωκομματικού διαλόγου επί συγκεκριμένων ζητημάτων και την κατοχύρωση της δημιουργίας εσωκομματικών τάσεων, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα ακραίου λαϊκισμού, όπως συνέβη στο παρελθόν, από συγκεκριμένα στελέχη.



Το ΔΗΚΟ εισέρχεται σε μια κρίσιμη εσωκομματική προεκλογική περίοδο, με εμφανή τον κίνδυνο μιας ανωφελούς εσωστρέφειας. Πώς τοποθετείστε επί των κομματικών τεκταινομένων;
Εάν η εσωκομματική προεκλογική περίοδος λάβει χαρακτηριστικά προσωπικής αντιπαράθεσης μεταξύ υποψηφίων αξιωματούχων, τότε προφανώς θα είναι ανώφελη, εσωστρεφής και αδιάφορη για την κοινωνία. Για να λάβει αυτή η διαδικασία χαρακτηριστικά πολιτικού γεγονότος με πραγματική πολιτική σημασία, πρέπει να αναπτυχθεί στη βάση ουσιαστικού διαλόγου για τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα και για τον ρόλο του ΔΗΚΟ σε σχέση με αυτά, όπου οι υποψήφιοι αξιωματούχοι θα παρουσιάσουν τις θέσεις τους, τις ενδεχόμενες συγκλίσεις τους και τις ενδεχόμενες διαφωνίες τους. Δηλαδή, κατά την προσυνεδριακή περίοδο, στο ΔΗΚΟ πρέπει να αναπτυχθεί πολιτικός διάλογος και κατάθεση θέσεων σε ένα πλαίσιο επαναβεβαίωσης ιδεολογικού προσανατολισμού και καθορισμού πολιτικής πορείας, αλλιώς η όλη διαδικασία θα έχει μόνον προσωπική σημασία για τους ίδιους τους υποψηφίους και για τους πολύ στενούς τους ανθρώπους. Γι’ αυτούς τους λόγους, καταθέσαμε εισήγηση την οποία υιοθέτησε ομόφωνα η Κεντρική Επιτροπή του ΔΗΚΟ, για έναρξη εσωκομματικού διαλόγου μέσα από την πραγματοποίηση διευρυμένης συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής με τη συμμετοχή των μελών των Επαρχιακών Επιτροπών, των Προέδρων των Τοπικών Επιτροπών και άλλων στελεχών της βάσης του ΔΗΚΟ, όπου θα ακουστούν και θα κατατεθούν θέσεις, απόψεις και προτάσεις.

Ολοκληρωμένη αυτοκριτική
Ποιες θα είναι, επί του προκειμένου, οι δικές σας εισηγήσεις γι’ αυτά τα ζητήματα;
Το ΔΗΚΟ πρέπει να προβεί σε μια ολοκληρωμένη αυτοκριτική για τις πολιτικές επιλογές και τους πολιτικούς χειρισμούς των τελευταίων χρόνων, ώστε να αποφύγει την επανάληψη λαθών του παρελθόντος. Το ΔΗΚΟ ιδρύθηκε ως κεντρώο κόμμα, που εκφράζει τους απλούς πολίτες της μεσαίας τάξης, υποστηρίζοντας την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική αλληλεγγύη και την κοινωνική συνοχή. Ιδιαίτερα σήμερα, η προστασία της κοινωνικής συνοχής είναι απαραίτητο συστατικό στοιχείο του αντικατοχικού αγώνα που διεξάγει ο λαός μας. Αυτή η ταυτότητα του ΔΗΚΟ πρέπει να επιβεβαιωθεί, καθορίζοντας το πλαίσιο άσκησης της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής του ΔΗΚΟ, χωρίς παλινδρομήσεις και αμφιταλαντεύσεις. Ταυτόχρονα το ΔΗΚΟ, ως φιλοευρωπαϊκό κόμμα, πρέπει να διασαφηνίσει ότι η θέση της Κύπρου είναι στην Ευρώπη και ότι η μάχη για την απαλλαγή από τις καταστροφικές πολιτικές της λιτότητας πρέπει να δοθεί μέσα στην Ευρώπη, από κοινού με τους πολίτες της Ευρώπης. Επίσης, το ΔΗΚΟ, ως κόμμα που υποστηρίζει το μικτό οικονομικό σύστημα, πρέπει να υποστηρίξει με συνέπεια τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των ημικρατικών οργανισμών, που δεν πρέπει ούτε να κλείσουν, ούτε να ξεπουληθούν.

Ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο
Ειδικότερα για την ανάκαμψη της κυπριακής οικονομίας ποιες είναι οι προτάσεις σας;
Για την ανάκαμψη της κυπριακής οικονομίας χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο, που θα αξιοποιεί το ποιοτικό ανθρώπινο δυναμικό της Κύπρου και θα στοχεύει στην ποιοτική αναβάθμιση όλων των υπηρεσιών που προσφέρει η Κύπρος, για να αντισταθμιστούν οι μεγάλες απώλειες του χρηματοπιστωτικού τομέα από την ενίσχυση άλλων τομέων της οικονομίας. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από την επένδυση στην εφαρμοσμένη έρευνα και στην καινοτομία, που να είναι προσανατολισμένη στους στόχους του αναπτυξιακού σχεδιασμού, μέσα από την ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος για προσέλκυση περισσότερων τουριστών κατά τη διάρκεια του χρόνου, μέσα από την ενίσχυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για προσέλκυση περισσότερων και καλύτερων ξένων φοιτητών. Επίσης, είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί δημιουργικά η ανεργία, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, και όχι με ημίμετρα τα οποία σπαταλούν δημόσιους πόρους χωρίς παραγωγικό αντίκρισμα, αλλά με την εκπαίδευση των ανέργων σε τομείς που εντάσσονται στον αναπτυξιακό σχεδιασμό, με την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας και με τη διαμόρφωση ενός θετικού θεσμικού πλαισίου για τη δημιουργία νέων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

Η νεολαία απέναντι στο κατεστημένο
Ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της Νεολαίας του ΔΗΚΟ στην προσπάθεια ανανέωσης;
Οι νέοι δεν πρέπει να γίνονται «βολικοί», σιωπώντας και χειροκροτώντας τους εκάστοτε ισχυρούς, περιμένοντας υπομονετικά τη σειρά τους για συμμετοχή στη νομή της εξουσίας και για συντήρηση των κατεστημένων. Η νεολαία οφείλει και πρέπει να είναι κριτική και δημιουργική απέναντι στις κατεστημένες νοοτροπίες και αντιλήψεις, τολμώντας να λέει την αλήθεια στην εξουσία. Η γενιά μας επιφορτίζεται με την ευθύνη του εκσυγχρονισμού της χώρας μας και η ΝΕΔΗΚ διαθέτει πολύ αξιόλογα στελέχη, που συνδράμουν ουσιαστικά αυτήν την προσπάθεια, αναλαμβάνοντας συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι κατά τον τελευταίο χρόνο, η ΝΕΔΗΚ ασχολήθηκε επισταμένα με τα ζητήματα της διαφάνειας στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, πραγματοποιώντας σειρά ανοικτών συζητήσεων με τίτλο «Πολιτική και Διαφθορά», όπου συζητήθηκαν θέματα όπως το πόθεν έσχες, το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των πολιτικών, και η διαφάνεια στη χρηματοδότηση των κομμάτων, με τη συμμετοχή ακαδημαϊκών, νομικών, δημοσιογράφων και εκπροσώπων μη κυβερνητικών οργανώσεων. Σε αυτό το πνεύμα καταθέσαμε εισήγηση στο Εκτελεστικό Γραφείο του ΔΗΚΟ, η οποία υιοθετήθηκε αλλά δυστυχώς δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί, σύμφωνα με την οποία όλα τα ηγετικά στελέχη του ΔΗΚΟ πρέπει να υποβάλουν στοιχεία, των ιδίων και των συγγενών τους, για αποσύρσεις μεγάλων χρηματικών ποσών, για προνομιακές ρυθμίσεις ή διαγραφές δανείων και για επαγγελματικές σχέσεις ή παροχή υπηρεσιών προς τράπεζες, καθώς και κατάσταση των περιουσιακών στοιχείων τους, συνοδευόμενη από τις σχετικές μεταβολές κατά την τελευταία πενταετία. Ο εκσυγχρονισμός του πολιτικού συστήματος δεν είναι αφηρημένη έννοια, αλλά υποστηρίζεται και προωθείται μέσα από πολιτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες πρέπει να ξεκινούν από τους εαυτούς μας.

Θεσμοθέτηση εσωκομματικού διαλόγου
Θεωρείτε ότι υπάρχουν ελλείμματα όσον αφορά την εσωκομματική δημοκρατία και τη θεσμοθέτηση πλαισίων κατοχύρωσης της διαφωνίας και, εάν ναι, τι πρέπει να γίνει προς αυτήν την κατεύθυνση;
Στο ΔΗΚΟ δεν υπάρχουν ελλείμματα πολιτικής έκφρασης, αφού τις περισσότερες φορές ο διάλογος ασκείται δημοσίως ή βλέπει με διάφορους τρόπους το φως της δημοσιότητας. Το πρόβλημα εστιάζεται σε δύο άλλες παραμέτρους: Πρώτον, η λειτουργία των εσωτερικών δομών για συζήτηση, διαβούλευση και λήψη αποφάσεων από κάτω προς τα πάνω δεν είναι ικανοποιητική, με αποτέλεσμα η βάση του κόμματος να μην έχει την επιθυμητή συμμετοχή στη διαμόρφωση των αποφάσεων. Αυτό πρέπει να διορθωθεί με τροποποιήσεις στο καταστατικό λειτουργίας για τη θεσμοθέτηση διαδικασιών εσωκομματικού διαλόγου. Δεύτερον, τις περισσότερες φορές οι διαφωνίες δεν έχουν πολιτικό ή ιδεολογικό περιεχόμενο, αλλά είναι προσωπικές και έχουν ως γνώμονα την κατάληψη αξιωμάτων. Αυτό πρέπει να αλλάξει με τη θεσμοθέτηση διαλόγου επί συγκεκριμένων ζητημάτων και με την κατοχύρωση της δημιουργίας εσωκομματικών τάσεων, οι οποίες δεν θα έχουν αναφορές σε πρόσωπα αλλά σε πολιτικές.

Επιδείξαμε μεγάλη ανοχή στην αντίθετη άποψη
Ποια είναι η θέση σας στο θέμα της αντικομματικής συμπεριφοράς στελεχών;
Το ΔΗΚΟ είναι εξαιρετικά πλουραλιστικό κόμμα και διαχρονικά επιδεικνύει μεγάλη ανοχή στην αντίθετη άποψη. Στο πρόσφατο παρελθόν ορισμένα στελέχη επέδειξαν πολύ προβληματική στάση, βρισκόμενα αντιμέτωπα με το ΔΗΚΟ. Όλες αυτές οι περιπτώσεις θα εξεταστούν, όμως πρέπει να θεωρηθεί αυτονόητο ότι τα στελέχη του ΔΗΚΟ που στελεχώνουν ήδη την ηγετική πυραμίδα άλλου κόμματος, δεν μπορούν να παραμένουν μέλη του ΔΗΚΟ, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν παράλογο και περίεργο. Ένα από τα σημαντικά λάθη του ΔΗΚΟ είναι ότι διαχρονικά ανέχτηκε, έχοντας μια εκλογοκεντρική αντίληψη των πραγμάτων, στις τάξεις του ορισμένα ακραία στοιχεία, των οποίων οι θέσεις και ο πολιτικός λόγος δεν είχαν καμία σχέση με τα χαρακτηριστικά ενός κεντρώου και μετριοπαθούς κόμματος. Η δημιουργία σήμερα ενός ακραίου και λαϊκίστικου κόμματος που μπορεί να τους στεγάσει, φυσιολογικά λειτουργεί ως πόλος έλξης για κάποιους. Όμως, αυτή η εξέλιξη δεν είναι απαραίτητα αρνητική, αφού το ΔΗΚΟ θα μπορέσει να απελευθερωθεί από αυτά τα βαρίδια και να λειτουργήσει ως ένα σοβαρό, σύγχρονο, προοδευτικό και μετριοπαθές κεντρώο κόμμα, που να μπορεί να απευθυνθεί στην ευρύτερη κοινωνία.

Ο αυταρχισμός είναι συνταγή για πισωγυρίσματα

Η απόφαση του Αντώνη Σαμαρά για κλείσιμο της ΕΡΤ θα προκαλέσει πολιτική αποσταθεροποίηση ανάλογη με αυτήν που προκάλεσε τότε η πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου για το δημοψήφισμα. Δυστυχώς, ενώ η ελληνική κυβέρνηση έχει ως βασικό στόχο την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη αναλαμβάνοντας τεράστιο προς τούτο πολιτικό κόστος, αυτός ακριβώς ο στόχος τίθεται σε κίνδυνο λόγω της προχειρότητας και των εμμονών που χαρακτηρίζουν τη διαχείριση πολύ σημαντικών πολιτικών ζητημάτων. Εάν ο Αντώνης Σαμαράς δεν μπορεί να λειτουργήσει συλλογικά και σε συνεργασία με τις πολιτικές δυνάμεις που τον στηρίζουν, δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι ο ηγέτης μιας κυβέρνησης συνεργασίας με ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Ο αυταρχισμός δεν είναι συνταγή για την ανάκαμψη της Ελλάδας αλλά συνταγή για πισωγυρίσματα. Δηλαδή: Η ερντογανοποίηση του Αντώνη Σαμαρά οδηγεί την Ελλάδα πολύ βαθιά στην ανατολία...

Δηλώσεις Προέδρου ΝΕΔΗΚ: Αντιμετώπιση της αυξημένης ανεργίας

Η πολιτική της σκληρής λιτότητας που επιβλήθηκε στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, έχει πλέον αποδεδειγμένα αποτύχει. Αποτελεί θετική ένδειξη η παραδοχή της αποτυχίας από πολιτικούς παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα της Γερμανίας, αφού αυτό πρέπει να είναι το πρώτο βήμα για αλλαγή πλεύσης και απεγκλωβισμό της Ευρώπης από τη λιτότητα και την αυξανόμενη ανεργία, μέσα από αναπτυξιακές πολιτικές τόνωσης της οικονομίας.

To ΔΗ.ΚΟ. ως Κεντρώα πολιτική δύναμη που εκφράζει τη μεσαία τάξη, βασιζόμενο στις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής, εκφράζει ξανά την έντονη ανησυχία του για τη δραματική αύξηση της ανεργίας που πλήττει ιδιαίτερα τους νέους, οδηγώντας σε κύμμα μετανάστευσης με αλυσιδωτές αρνητικές συνέπειες. Η πολιτεία πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να αξιοποιήσει τα καλύτερα μυαλά και όχι να τα παρακολουθήσει να ξενιτεύονται, αφού τότε η ανάκαμψη θα είναι ακόμη δυσκολότερη, τόσο οικονομικά, όσο και κοινωνικά.

Ως εκ τούτου, το ΔΗ.ΚΟ., πέρα από τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν στο πρώτο πακέτο μέτρων για επανεκκίνηση της οικονομίας, εισηγείται τη λήψη πρόσθετων μέτρων. Συγκεκριμένα, το ΔΗΚΟ εισηγείται όπως τα κονδύλια που ενδεχομένως να μην απορροφηθούν από το σχέδιο για εργοδότηση ανέργων στη ξενοδοχειακή βιομηχανία, να μεταφερθούν στο σχέδιο για την απασχόληση ανέργων επιστημόνων και στο σχέδιο ενίσχυσης της νεανικής επιχειρηματικότητας. Στόχος είναι η συγκράτηση των νέων εργαζομένων στην Κύπρο, η παροχή ευκαιριών για εργοδότηση και η παροχή δυνατοτήτων για δημιουργική αξιοποίηση των προσόντων και των ικανοτήτων τους.

Επιπρόσθετα, θα πρέπει να προωθηθούν επιπρόσθετα μέτρα αναχαίτισης της ανεργίας στα πλαίσια ενός ολοκληρωμένου αναπτυξιακού σχεδιασμού. Τέτοια μέτρα πρέπει να είναι η πάταξη της αδήλωτης εργασίας, η παροχή πρόσθετων κινήτρων για την εργοδότηση ανέργων και η τόνωση συγκεκριμένων παραγωγικών τομέων της οικονομίας.

Η προσπάθεια σίγουρα δεν εξαντλείται εδώ. Το 2013 και το 2014 θα είναι δυο πολύ δύσκολα χρόνια. Θα πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να περιορίσουμε το δείκτη της ανεργίας σε όσο το δυνατό πιο χαμηλά επίπεδα. Γιατί, σε περίπτωση που η ανεργία λάβει την έκταση που έλαβε σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, τότε η κατάσταση δύσκολα θα μπορεί να ανατραπεί στην Κύπρο. Το διακύβευμα της εξόδου από την κρίση είναι η αναχαίτιση της ανεργίας, και ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων. Και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να συνδράμουν όλοι οι θεσμικοί φορείς και οι κοινωνικοί εταίροι.

ΔΗΚΟ: Δημόσιος διάλογος αντί εσωστρέφειας

Το ΔΗΚΟ πρέπει να αντικαταστήσει τη χρόνια εσωστρέφεια με εξωστρεφείς διαδικασίες: να ανοίξει τα παράθυρα και τις κουρτίνες για να μπει μέσα φως. Για να συμβεί αυτό είναι απαραίτητη η διεξαγωγή ενός ανοικτού δημόσιου διαλόγου που θα μετατρέψει τις επικείμενες συνεδριακές διεργασίες, από μια αμφιλεγόμενη και σκοτεινή διαδικασία των λίγων, σε ένα πραγματικό πολιτικό γεγονός. Ο προσυνεδριακός διάλογος στο Δημοκρατικό Κόμμα πρέπει να αφορά κεφαλαιώδη ζητήματα που έχουν πραγματικό πολιτικό ενδιαφέρον, και όχι απολίτικες προσωπικές αντιπαραθέσεις. Συγκεκριμένα, ο προσυνεδριακός διάλογος πρέπει να αφορά τις θέσεις του ΔΗΚΟ για τη συμμετοχή της Κύπρου στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη, για την υποστήριξη των πολιτικών της λιτότητας, για τη συμμετοχή σε ευρωπαϊκή και διεθνή πολιτική ομάδα, για την πολιτική των κομματικών συνεργασιών και για την αντιμετώπιση της διαπλοκής και της αναξιοκρατίας. Οι υποψήφιοι για την ηγεσία του ΔΗΚΟ πρέπει να διατυπώσουν τις θέσεις τους για αυτά τα θέματα με σαφήνεια, χωρίς περιστροφές και χωρίς γενικολογίες. Σε διαφορετική περίπτωση, το ΔΗΚΟ θα περιδινηθεί ξανά στην εσωστρέφεια και στις προσωπικές ατζέντες, προκαλώντας την αποστροφή της κοινωνίας και των πολιτών.

Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ευρωζώνη υπήρξε σταθερή και διαχρονική θέση του ΔΗΚΟ. Σήμερα η συμμετοχή της Κύπρου στην Ευρώπη δεν είναι αυτονόητη αλλά βρίσκεται υπό αμφισβήτηση, αφού ακούγονται έντονα φωνές εξόδου. Το ΔΗΚΟ πρέπει να διασαφηνίσει τη θέση του χωρίς μισόλογα και χωρίς συμψηφισμούς: Η θέση της Κύπρου είναι στην Ευρώπη και εκεί πρέπει να παραμείνει, επιδιώκοντας από κοινού με τους Ευρωπαίους πολίτες μια καλύτερη και πιο δίκαιη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η λιτότητα επικράτησε στην Ευρώπη ως συνταγή αντιμετώπισης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, υποστηριζόμενη σθεναρά από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από κυβερνήσεις κρατών και από πολιτικές δυνάμεις. Αυτή η πολιτική απέτυχε παταγωδώς αφού παρέσυρε την Ευρώπη πολύ βαθύτερα στην ύφεση και στην ανεργία. Το ΔΗΚΟ υποστήριξε αυτή την οικονομική πολιτική ως ορθή, αλλά πλέον πρέπει να αποφασίσει εάν εξακολουθεί να θεωρεί ότι η περισσότερη λιτότητα είναι η λύση για έξοδο από την κρίση: Προφανώς η λιτότητα υπήρξε μια τραγικά λανθασμένη πολιτική και το ΔΗΚΟ οφείλει να εργαστεί για τον οριστικό απεγκλωβισμό από τις αγκυλώσεις της, στρεφόμενο προς την τόνωση και την ανάπτυξη.

Το ΔΗΚΟ, ως κεντρώο κόμμα με κοινωνικά δημοκρατική ιδεολογία, πρέπει να διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο σε διεθνές επίπεδο μέσα από τη συνεργασία με όμορες πολιτικές δυνάμεις. Στο Ευρωκοινοβούλιο, το ΔΗΚΟ συμμετέχει στην Προοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, χωρίς όμως να έχει ενταχθεί οργανικά σε κάποιο ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα. Αυτή η εκκρεμότητα είναι πολύ προβληματική και πρέπει να ρυθμιστεί άμεσα: Το ΔΗΚΟ πρέπει να ενταχθεί στη νεοϊδρυθείσα Προοδευτική Συμμαχία, που αποτελεί την παγκόσμια συσπείρωση των προοδευτικών, των κεντρώων και των σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, ώστε να αποκτήσει τη διεθνή πολιτική εκπροσώπηση που του αναλογεί.

Το ΔΗΚΟ, κατά καιρούς, συνεργάστηκε με διάφορες πολιτικές δυνάμεις στα πλαίσια κυβερνήσεων συνεργασίας. Μέσα από αυτή την ιστορική εμπειρία το ΔΗΚΟ πρέπει να αξιολογήσει τα θετικά και τα αρνητικά αυτής της πρακτικής και να καταλήξει σε μια νέα προσέγγιση των μελλοντικών κομματικών συνεργασιών, σπάζοντας ή επιβεβαιώνοντας τα στερεότυπα που το αφορούν: Για το ΔΗΚΟ η εξουσία δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός και κριτήριο λήψης πολιτικών αποφάσεων, αφού ένα κόμμα πρέπει να μπορεί να  υπάρξει και εκτός εξουσίας, λειτουργώντας εποικοδομητικά ως αντιπολίτευση.

Για την έξοδο της Κύπρου από την κρίση είναι απαραίτητος ο εκσυγχρονισμός του κράτους και των θεσμών, η αντιμετώπιση της διαπλοκής και της διαφθοράς, η πάταξη της ημετεροκρατίας και των πελατειακών σχέσεων, η θεσμοθέτηση του πόθεν έσχες, η ρύθμιση του επαγγελματικού ασυμβίβαστου και των επαγγελματικών σχέσεων των πολιτικών. Το κυπριακό πολιτικό σύστημα φέρει μεγάλη ευθύνη για αυτή την κατάσταση, και το ΔΗΚΟ ως μέρος του πολιτικού συστήματος δεν είναι άμοιρο ευθυνών: Το ΔΗΚΟ πρέπει να καταστεί πρωτοπόρο στην προώθηση πολιτικών διαφάνειας και αξιοκρατίας, εφαρμόζοντας εθελοντικά στο εσωτερικό του τις ανάλογες διαδικασίες.

Η δημιουργική αντιπαράθεση ιδεών είναι απαραίτητο στοιχείο της δημοκρατίας και δεν πρέπει να φοβίζει κανέναν. Αντίθετα, οι άνευ πολιτικού περιεχομένου προσωπικές αντιπαραθέσεις είναι αποπροσανατολιστικές και επικίνδυνες για την καλή λειτουργία της δημοκρατίας, ενώ εξίσου ένοχη είναι η ηθικολογούσα σιωπή, εν αναμονή της έκβασης των αποτελεσμάτων. Το ΔΗΚΟ οφείλει να λειτουργήσει ως ζωντανός πολιτικός οργανισμός, όπου ελεύθεροι άνθρωποι διαλέγονται και καταλήγουν σε κοινό προσανατολισμό. Η κοινωνία χρειάζεται ένα κεντρώο κόμμα που να είναι σοβαρό, σύγχρονο, μετριοπαθές και κοινωνικά ευαίσθητο. Και το ΔΗΚΟ μπορεί να διαδραματίσει αυτό το ρόλο, φτάνει να τολμήσει να συζητήσει και να αποφασίσει για όλα επί της ουσίας. Η απόφαση του ΔΗΚΟ για σύγκλιση διευρυμένης σύνοδου της Κεντρικής Επιτροπής με τη συμμετοχή στελεχών της βάσης, είναι ένα καλό πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

[Εφημερίδα "Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]