Η αυξητική τάση της αποχής και η διογκούμενη αποστασιοποίηση των πολιτών από τα κοινά, δεν προκύπτουν αυθαίρετα, αλλά επισυμβαίνουν αντανακλαστικά εξαιτίας της υφιστάμενης κατάστασης και της δημόσιας εικόνας του πολιτικού συστήματος. Όταν ο δημόσιος πολιτικός διάλογος περιορίζεται στη συνθηματολογία και στην παρελθοντολογία, στις ανταλλαγές κατηγοριών και στα παρασκηνιακά μαχαιρώματα, στα μικροκομματικά περιστατικά και στις διακομματικές μεταγραφές, τότε καθίσταται μεν εξαιρετικά ενδιαφέρον για τους χρονογράφους και τους κωμωδιογράφους, αλλά απολύτως αδιάφορος για τους πολίτες και για την κοινωνία. Ενδεχομένως όλα τα ανωτέρω να λειτουργούν βολικά σαν προπέτασμα καπνού, προς απόκρυψη της πραγματικής πληροφόρησης που αναμένουν να έχουν οι πολίτες σχετικά με τα πεπραγμένα κατά την προηγούμενη και τα επικείμενα κατά την επόμενη κοινοβουλευτική θητεία. Όμως οι πολίτες δικαιούνται να γνωρίζουν, έτσι ώστε να μπορούν να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία πληροφορημένοι και ενημερωμένοι, αφού σε διαφορετική περίπτωση θα ενισχυθεί περαιτέρω η διάθεση της οριζόντιας απαξίωσης, της αποχής και της αποστασιοποίησης.
Οι πολίτες αναμένουν ότι τα πολιτικά κόμματα αφενός θα παρουσιάσουν απολογιστικά το κοινοβουλευτικό έργο που επιτέλεσαν κατά την προηγούμενη πενταετία και αφετέρου θα παρουσιάσουν αναλυτικά τις προγραμματικές τους θέσεις για την επόμενη περίοδο. Στα πλαίσια του απολογισμού αναμένεται ότι το κάθε πολιτικό κόμμα θα παρουσιάσει τις Προτάσεις Νόμου και τις τροπολογίες σε Νομοσχέδια που κατέθεσε, συνοδευόμενες από τα νομοθετικά αποτελέσματα που προέκυψαν, θα παρουσιάσει τις Ερωτήσεις που έθεσε προς την εκτελεστική εξουσία και τις ενέργειες που προέκυψαν μέσα από αυτές, τα θέματα που ενέγραψε προς συζήτηση στις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές και στο Κεφάλαιο Δ’ της Ολομέλειας, και τα ζητήματα που έθεσε στη Σύσκεψη των Αρχηγών των Κοινοβουλευτικών Κομμάτων σχετικά με τη βελτίωση της λειτουργίας της Βουλής των Αντιπροσώπων. Στα πλαίσια των προγραμματικών θέσεων, αναμένεται ότι το κάθε πολιτικό κόμμα θα παρουσιάσει αναλυτικά τις κοινοβουλευτικές επιλογές του σχετικά με σημαντικά ζητήματα που επίκειται να συζητηθούν και να αποφασιστούν σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και αφορούν τις ιδιωτικοποιήσεις των ημικρατικών οργανισμών, τη μεταρρύθμιση της δημόσιας υπηρεσίας, τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης, τις δημόσιες δαπάνες μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, το αναπτυξιακό μοντέλο, την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής, τη βελτίωση της λειτουργίας του κράτους και των θεσμών, καθώς και σε σχέση με τις κοινοβουλευτικές συνεργασίες που πρόκειται να αναπτύξει για την ψήφιση νόμων και για την εκλογή του Προέδρου της Βουλής.
Όταν η προεκλογική δημόσια συζήτηση δεν αναπτύσσεται δομημένα σε αυτή την πολιτική βάση και δεν συνδέεται με τις πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα, τότε καταλήγει να στριφογυρίζει στα μικρά, στα χαριτωμένα και στα γλυκανάλατα, με εξάρσεις κομματικού πατριωτισμού και ξύλινης συνθηματολογίας που απευθύνονται αποκλειστικά στα στενά κομματικά ακροατήρια. Η απαξίωση της πολιτικής και η μειωμένη συμμετοχή στις εκλογές, δεν οφείλεται στους πολίτες αλλά στο πολιτικό σύστημα. Και ενόψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, εάν το πολιτικό σύστημα επιμείνει να υποβαθμίζει τη δημόσια συζήτηση αποκρύπτοντας τις αδυναμίες του πίσω από προεκλογικά προπετάσματα καπνού, τότε οι πολίτες θα συνεχίσουν να του γυρίζουν την πλάτη.
[Εφημερίδα "Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]
