Αναγκαία βήματα για την ανάκαμψη

Η ανάκαμψη της Κύπρου είναι εφικτή εάν γίνουν άμεσα πολιτικά βήματα προς τρείς κατευθύνσεις: Προς την κάθαρση όσων οδήγησαν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση για να σταματήσουν να τη βλάπτουν περαιτέρω, προς τη διαμόρφωση ολοκληρωμένου αναπτυξιακού σχεδιασμού, και προς τη συνεργασία με τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου για την αλλαγή του λανθασμένου τρόπου με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση διαχειρίζεται την οικονομική κρίση.

Η Κύπρος πρέπει να απελευθερωθεί από όσους τη συγκρατούν στον πάτο, λειτουργώντας για το δικό τους όφελος αντί για το κοινό καλό. Οι ευθύνες της προηγούμενης Κυβέρνησης είναι προφανείς και έχουν με σαφήνεια καταλογιστεί από το λαό, όμως δεν μπορούν να αποτελούν κρυψώνα και άλλοθι για τις διαχρονικές ευθύνες του κυπριακού κατεστημένου ανεξαρτήτως πολιτικών αποχρώσεων. Μια σειρά από πρόσωπα με ισχυρή πολιτική εξουσία, με δεσπόζουσα επιχειρηματική δραστηριότητα και με προνομιακή πρόσβαση στη δημόσια συζήτηση, επέδειξαν χαρακτηριστική ανεπάρκεια λειτουργώντας στη βάση της διαπλοκής, της πλεονεξίας και της βουλιμίας. Δυστυχώς, η συντήρησή τους σε σημαντικές θέσεις φρενάρει την ανάκαμψη επειδή οι σημερινές συνθήκες είναι πολύ πιο επείγουσες και απαιτητικές από εκείνες στις οποίες ήδη δεν κατάφεραν να ανταπεξέλθουν, ενώ ταυτόχρονα προτεραιότητά τους είναι η διατήρηση ενός συστήματος που απέτυχε με τους ιδίους ως πρωταγωνιστές.

Η κατάσταση του κυπριακού χρηματοπιστωτικού συστήματος μεταφράζεται σε συγκεκριμένες απώλειες στην οικονομική παραγωγή της χώρας, που πρέπει να αντισταθμιστούν με την ενίσχυση άλλων τομέων της οικονομίας, αφού η Κύπρος δεν πρόκειται να ξαναγίνει χρηματοπιστωτικό κέντρο στο ορατό μέλλον. Για την παραγωγική αναδιάρθρωση είναι απαραίτητη η διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου αναπτυξιακού σχεδιασμού, που θα προκύψει μέσα από τη θεσμική συνεργασία του κράτους και των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας. Οι αποσπασματικές πρωτοβουλίες, η προσδοκία της δήθεν αυτορρύθμισης της αγοράς, η αναμονή τυχαίων ξένων επενδυτών και η προσμονή της αξιοποίησης του φυσικού αερίου δεν αποτελούν επαρκείς λύσεις. Η Κύπρος χρειάζεται ένα συγκεκριμένο σχέδιο που να καθορίζει τους τομείς στους οποίους θέλει να αναπτυχθεί αξιοποιώντας πλήρως τις υποδομές της, το ανθρώπινο δυναμικό της και τα ευρωπαϊκά κονδύλια που της αναλογούν.

Η προβληματική οικονομική κατάσταση της Κύπρου είναι μέρος της ανάλογης κατάστασης που επικρατεί στον ευρωπαϊκό νότο ως αποτέλεσμα των λανθασμένων πολιτικών που επιβλήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τη Γερμανία, οπότε χρειάζεται να αναληφθούν πρωτοβουλίες για την αλλαγή αυτής της πολιτικής. Η Κυβέρνηση φαίνεται να αντιλαμβάνεται αυτή την πραγματικότητα αφού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε επανειλημμένα ότι μονοσήμαντη λιτότητα δεν απαντά στην κρίση αλλά βλάπτει την οικονομία, ενώ πιο συγκεκριμένα ανέφερε ότι τον βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο οι θέσεις του Προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ με τις οποίες συμβαδίζει πολύ περισσότερο παρά με τις θέσεις άλλων ηγετών, έστω και αν ανήκουν στη δική του πολιτική οικογένεια. Η Κύπρος πρέπει να αναπτύξει πρωτοβουλίες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για συντονισμό με τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου και της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ώστε συντονισμένα και αποτελεσματικά να αλλάξουν την εφαρμοζόμενη πολιτική αλλιώς η ύφεση θα βαθαίνει και θα ενισχύεται διαρκώς.

Η Κύπρος μπορεί να εξέλθει από την κρίση, μπορεί να οδεύσει προς την ανάκαμψη και μπορεί να καταστεί ξανά κράτος κοινωνικής ευημερίας και κοινωνικής συνοχής. Όμως, πρέπει πρώτα να καταφέρει να απαλλαγεί από τις ανεπάρκειες των προσώπων και των θεσμών που την οδήγησαν και τη συγκρατούν στον πάτο. Πρέπει ταυτόχρονα να σχεδιάσει την οικονομία που θέλει και να εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση με αποφασιστικότητα, αξιοποιώντας τα ποιοτικά της πλεονεκτήματα. Και πρέπει παράλληλα να συνεργαστεί στην Ευρώπη με εκείνους που έχουν συμφέροντα ανάλογα με τα δικά της, ενάντια στη λιτότητα και υπέρ της ανάπτυξης.

[Εφημερίδα "ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"] 

Στον σκληρό κόσμο των ΕΟΖ

«Καθώς ο χειριστής του γερανού μου διηγούνταν το περιστατικό στο λιμάνι, έφερε τα χέρια στο πρόσωπο του και συνέχισε να με κοιτά μέσα από τα δάχτυλα του. Λες κι αυτή η μάσκα του έδινε περισσότερο κουράγιο για να μιλήσει. Το κοντέινερ ταλαντευόταν καθώς ο γερανός το μετέφερε στον αέρα. Λες κι επέπλεε στον αέρα, το σπρίντερ, ο μηχανισμός που γαντζώνει το κοντέινερ στο γερανό, δεν κατάφερε να δαμάσει την κίνηση. Οι πρόχειρα κλεισμένες πόρτες άνοιξαν ξαφνικά και δεκάδες σώματα άρχισαν να πέφτουν σαν βροχή. Έμοιαζαν με κούκλες. Στο έδαφος όμως τα κεφάλια συντρίβονταν σαν να ήταν αληθινά κρανία. Και ήταν πράγματι κρανία. Από το κοντέινερ έβγαιναν άντρες και γυναίκες. Ακόμη και παιδιά. Νεκροί. Παγωμένοι, στοιβαγμένοι, ο ένας πάνω στον άλλο... Είχε δει πτώματα να πέφτουν και δεν χρειάστηκε ούτε καν να σημάνει συναγερμό, να ειδοποιήσει κάποιον. Κατέβασε απλώς το κοντέινερ στο έδαφος και δεκάδες άτομα που εμφανίστηκαν από το πουθενά τα ξανάβαλαν όλα μέσα, αφού έπλυναν με μια αντλία τα κεφάλια. Το λιμάνι της Νάπολης είναι μια πληγή....»

Το απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο του Ιταλού συγγραφέα Ρομπέρτο Σαββιάνο που εκδόθηκε το 2006 και φέρει τον τίτλο "Γομμόρα" (Εκδ. Πατάκης). Τα πτώματα ανήκουν σε Κινέζους εργάτες στο λιμάνι της Νάπολης, οι οποίοι εργάζονταν μέχρι τελικής πτώσης, χωρίς κανένα κανονισμό, χωρίς κανένα όριο και χωρίς κανένα έλεγχο, για να σταλούν τελικά νεκροί πίσω στη χώρα τους. Το λιμάνι της Νάπολης είναι χαρακτηριστική περίπτωση Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) και από τις πολύ λίγες που λειτουργούν στην Ευρώπη, αφού συνήθως συναντώνται σε χώρες όπως είναι η Αιθιοπία, η Μπαγκλαντες, η Ζάμπια και το Ουζμπεκιστάν. 

Οι ΕΟΖ είναι συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές που χρησιμοποιούνται για διαμετακομιστικό εμπόριο, για παροχή υπηρεσιών και για παραγωγή αγαθών, και όπου για την καλύτερη προσέλκυση ιδιωτών επενδυτών παύουν να ισχύουν οι νόμοι που αφορούν φορολογίες, επενδυτικούς περιορισμούς, εργασιακά δικαιώματα και θέματα μετανάστευσης. Αντίθετα, εφαρμόζονται ειδικές ρυθμίσεις με μηδενική ή ελάχιστη φορολόγηση και χωρίς άσκηση διοικητικού ελέγχου από το κράτος, το οποίο εκχωρεί τις εξουσίες του σε ιδιωτικές εταιρίες που αναλαμβάνουν τον αποικιοκρατικό ρόλο του απόλυτου αφεντικού. Έτσι, μπορούν να εισάγουν εργαζόμενους, να επιβάλουν εξαντλητικά ωράρια εργασίας, να προσλαμβάνουν και να απολύουν κατά το δοκούν,  να πληρώνουν όσα θέλουν και όποτε θέλουν, να μην σέβονται το περιβάλλον, τους ανθρώπους και τη χώρα που τους φιλοξενεί. Οι ΕΟΖ είναι το όνειρο των διεθνών μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων που αναζητούν φτηνό εργατικό δυναμικό χωρίς κανόνες και περιορισμούς, ενώ ταυτόχρονα είναι ο εφιάλτης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των εργαζομένων.

Διαχρονικά, ορισμένοι κύκλοι υποστηρίζουν ότι το βασικότερο εμπόδιο για την αναπτυξιακή εκτίναξη της Κύπρου είναι οι υφιστάμενοι περιορισμοί στις εργασιακές σχέσεις και οι υψηλές φορολογίες, φλερτάροντας στενά με την απορρύθμιση και τη σταδιακή μετατροπή της Κύπρου σε μία ενιαία Ειδική Οικονομική Ζώνη. Όμως αυτό είναι λάθος, επειδή το μέλλον της κυπριακής κοινωνίας δεν βρίσκεται στα σκλαβοπάζαρα των ΕΟΖ αλλά στην αξιοποίηση του ποιοτικού ανθρώπινου δυναμικού και στην παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας. Η μετατροπή της Κύπρου σε ΕΟΖ δεν υπηρετεί τους πολλούς, αλλά εξυπηρετεί αποκλειστικά τους λίγους, έτσι οι πολλοί πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνουν την ωφέλιμη μεταρρύθμιση από την ισοπεδωτική απορρύθμιση, προωθώντας την πρώτη και φρενάροντας τη δεύτερη.

[Εφημερίδα "ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]

Συνέντευξη στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ

14/07/2013 | ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΛΑΤΖΗ

Ο Γιάννης Παναγιώτου για το νέο ΔΗΚΟ και το κόμμα Λιλλήκα:

Εκεί πήγαν τα βαρίδια και οι ακραίοι

"Ο πρόεδρος της ΝΕΔΗΚ Γιάννης Παναγιώτου έχει αποφασίσει πως η νεολαία του ΔΗΚΟ δεν πρέπει να λειτουργεί ως εξάρτημα και ως χειροκροτητής των αποφάσεων του ΔΗΚΟ και για αυτό το λόγο διατυπώνει τις απόψεις του με τρόπο που ενδεχομένως και να ενοχλούν το εσωκομματικό κατεστημένο. Στη συζήτηση που είχαμε , δεν δίστασε να διαφοροποιηθεί από την επίσημη θέση του κόμματος για τον Ντίνο Μιχαηλίδη, σημειώνοντας πως τέτοιες νοοτροπίες πρέπει να μείνουν στο παρελθόν. Ενδιαφέρουσα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και η θέση πως η προσχώρηση στελεχών του κόμματος στον πολιτικό σχηματισμό του Γιώργου Λιλλήκα, ενδεχομένως να λειτουργήσει θετικά, αφού το ΔΗΚΟ απαλλάσσεται από τα βαρίδια που εξέφραζαν ακραίες θέσεις. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, ο Γιάννης Παναγιώτου θεωρεί πως το ΔΗΚΟ έχει διαδραματιστεί και θα συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, επισημαίνοντας και την ανάγκη αυτοκριτικής για λάθη και παραλείψεις στη πορεία του."

Ανάγκη η αυτοκριτική

Συχνά λέμε πως οι νέοι άνθρωποι είναι δύναμη ανατροπής. Μπορεί να γίνει ανατροπή μέσα από τις τάξεις ενός κόμματος που έχει συνδεθεί με πολλές από τις παθογένειες του συστήματος, αφού βρισκόταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για πάρα πολλά χρόνια στην εξουσία;

Πιστεύω πως το ΔΗΚΟ έχει πολύ σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει και είναι μια πάρα πολύ μεγάλη πρόκληση για όλους τους νέους ανθρώπους να συνδράμουν στη προσπάθεια εκσυγχρονισμού του κόμματος. Αν το ΔΗΚΟ καταφέρει να εκσυγχρονιστεί, μπορεί να καταστεί εξαιρετικά χρήσιμο για τη Κύπρο, ως ένα πραγματικά κεντρώο, μετριοπαθές και κοινωνικά ευαίσθητο κόμμα, το οποίο θα εκφράζει προοδευτικές πολιτικές και θα είναι διεκδικητικό, τόσο στο εθνικό όσο και τα κοινωνικά θέματα.

Αν είχατε τη δυνατότητα, θα ακυρώνατε ένα μέρος της ιστορίας του κόμματος;

Πρόσφατα έχουμε εισηγηθεί ως Νεολαία να πραγματοποιηθεί μια διαδικασία αυτοκριτικής για τις επιλογές του ΔΗΚΟ. Η πρόταση υιοθετήθηκε από τη Κεντρική Επιτροπή. Όλα τα κόμματα πρέπει να βρίσκονται σε ένα διαρκή διάλογο με την ιστορία τους και να επιδιώκουν συνεχώς την αυτοκριτική. Θεωρώ ότι το πρόσημο του ΔΗΚΟ, ιστορικά, είναι πολύ-πολύ θετικό. Το ΔΗΚΟ έχει προσφέρει στο τόπο, έχοντας λειτουργήσει σωστά και ωφέλιμα. Από κει και πέρα οι επιλογές πρέπει να κρίνονται στη βάση των δεδομένων στον συγκεκριμένο ιστορικό χρόνο. Αυτό που θα μπορούσα να πω με βεβαιότητα είναι ότι το ΔΗΚΟ ουδέποτε έβλαψε τον τόπο.

Μπορούμε και μακριά από καρέκλες

Το ΔΗΚΟ πιστεύετε ότι είναι ένα κόμμα εξουσίας που δεν μπορεί να σταθεί στο πολιτικό σκηνικό εάν δεν μετέχει με κάποιο τρόπο στην κυβέρνηση;

Πριν από τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, είχα εκφράσει και εσωτερικά και δημοσίως τη θέση ότι, για το ΔΗΚΟ η εξουσία δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός και πρέπει να ενεργήσει με τρόπο που θα σπάσει τα στερεότυπα που το αφορούν. Θεωρώ ότι το κόμμα μπορεί να λειτουργήσει εκτός εξουσίας όπως έχει κάνει και στο παρελθόν, όπως μπορεί και να λειτουργήσει εποικοδομητικά ως μέρος της διακυβέρνησης. Το ζητούμενο, σε κάθε περίπτωση , είναι ένα κόμμα , είτε εντός είτε εκτός εξουσίας , να  διαδραματίζει θετικό ρόλο για τη χώρα.

Αυτό που συνέβη στην προηγούμενη πενταετία, και είναι πολύ νωρίς για να το πούμε αν θα συμβεί και στην παρούσα, είναι ότι το ΔΗΚΟ «καταφέρνει» να κυβερνά και ταυτόχρονα αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει. Αυτό δεν δίνει την εικόνα της αξιοπιστίας.

Το ΔΗΚΟ είναι κόμμα δημοκρατικό και πλουραλιστικό, αλλά για να είναι συνεπές σε οποιονδήποτε ρόλο αναλαμβάνει , πρέπει πρωτίστως να είναι συνεπές με τον εαυτό του. Δηλαδή, πρέπει να επιδεικνύει σταθερότητα στο ρόλο του ως κεντρώο κόμμα , να καθορίζει με σαφήνεια το κομμάτι της κοινωνίας που εκπροσωπεί – δηλαδή τη μεσαία τάξη και τους μη προνομιούχους – να έχει δείξει με καθαριότητα την πρόθεσή του για διεκδίκηση μιας σωστής λύσης του Κυπριακού και σε αυτό το πλαίσιο να πολιτεύεται. Είναι το κόμμα που πρέπει να λειτουργεί χωρίς εξάρσεις και χωρίς τάση μηδενισμού , με σεβασμό στους συνεργάτες και στους αντίπαλους του. 

Δεν είμαστε η χειρότερη χώρα

Σήμερα διαπιστώνουμε ότι το κράτος αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα στη λειτουργία του. Πως μπορεί, όπως είπατε προηγουμένως, το πρόσημο, να είναι θετικό για το ΔΗΚΟ, όταν κυβερνούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχοντας βεβαίως και ευθύνη για φαινόμενα και νοοτροπίες που αναπτύχθηκαν;

Έχουμε μια τάση να θεωρούμε την Κύπρο ως την χειρότερη χώρα του κόσμου. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η κυπριακή Δημοκρατία έχει καταφέρει να χτίσει από το μηδέν ένα κράτος το οποίο είναι μέλος της ΕΕ και αδιαμφισβήτητα να είναι το πιο ανεπτυγμένο κράτος της περιοχής με την πιο σταθερή λειτουργική δημοκρατία και το πιο μορφωμένο ανθρώπινο δυναμικό. Σε όλα αυτά, το ΔΗΚΟ έχει παίξει έναν σημαντικό ρόλο, όπως πόλο είχε και στα όσα βλέπουμε γύρω μας και δεν μας ικανοποιούν. Το πολιτικό σύστημα, όπως και τα πολιτικά κόμματα, πρέπει να εκσυγχρονιστούν , σταθμίζοντας τι έγινε σωστά και τι όχι.

Η ΝΕΔΗΚ παίζει ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση πολιτικής στο ΔΗΚΟ ή αποτελεί ένα αναγκαίο «εξάρτημα»;

Όλα τα κόμματα αντιλαμβάνονται τις Νεολαίες τους και τους μηχανισμούς τους ως εξαρτήματα που διευκολύνουν την παρουσία τους και τη διαιώνιση τους στα δημόσια πράγματα. Είναι ευθύνη της κάθε νεολαίας να καταστεί δύναμη προόδου και εκσυγχρονισμού και να μην περιορίζεται σε ρόλο χειροκροτητή. Εμείς ως ΝΕΔΗΚ θεωρούμε ότι, και επιδιώκουμε και καταφέρνουμε να έχουμε αυτό τον ρόλο, υποβάλλοντας τις εισηγήσεις μας για όλα τα θέματα που προκύπτουν, επηρεάζοντας ωφέλιμα το κόμμα μας.

Σας λαμβάνουν υπόψη, ή απλώς σας ακούνε;

Αν οι θέσεις της νεολαίας λαμβάνονται αυτομάτως υπόψη από τις κομματικές ηγεσίες σημαίνει ότι δεν είναι ούτε τόσο φρέσκες ούτε τόσο ριζοσπαστικές. Για το λόγο αυτό, η προσπάθεια δεν έχει χαρακτηριστικά αυτοματισμού. Εμείς, νομίζω, είμαστε συνεπείς στους στόχους μας και σε αρκετά ζητήματα, τολμώ να πω, καταφέρνουμε να θέσουμε θέματα, καταφέρνοντας να επηρεάσουμε προς την κατεύθυνση που θεωρούμε σωστή.

Είχατε άποψη πριν τις προεδρικές εκλογές για τη συνεργασία με τον ΔΗΣΥ για υποστήριξη του Νίκου Αναστασιάδη;

Αναπτύχθηκε ένας ανοικτός εσωκομματικός διάλογος, στο πλαίσιο του οποίου αναπτύχθηκαν πολλές απόψεις και η ΝΕΔΗΚ κατάθεσε και τις δικές της.

Μάριος ή Νικόλας;

Τι θέση παίρνει η ΝΕΔΗΚ στη «σύγκρουση κορυφής» στο ΔΗΚΟ; Αναφέρομαι στη διεκδίκηση της προεδρίας από το Νικόλα Παπαδόπουλο και στη προσπάθεια επανεκλογής του Μάριου Κάρογιαν.

Οι εσωκομματικές δημοκρατικές διαδικασίες δεν αποτελούν πρόβλημα. Αντιθέτως νομίζω πως είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε έναν δημοκρατικό οργανισμό. Τα στελέχη της Νεολαίας και όλα τα στελέχη του κόμματος, συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία, έχουν απόψεις τις οποίες εκφράζουν, και αυτό το κάνουν γιατί είναι υποχρέωση τους, αφού σε διαφορετική περίπτωση ο ρόλος τους θα ήταν διακοσμητικός. Αυτό που έχει σημασία, είναι οι θέσεις που διατυπώνονται να μην παραπέμπουν αποκλειστικά σε πρόσωπα άλλα σε πολιτικές. Στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου που εξελίσσεται ενόψει του συνεδρίου, τόσο η νεολαία όσο και οι υπόλοιπες οργανώσεις του κόμματος εμπλέκονται δημιουργικά, προτάσσοντας τις απόψεις τους για το ΔΗΚΟ που θέλουν και το ΔΗΚΟ που μπορεί να είναι χρήσιμο σε αυτή τη συγκυρία.

Έφυγαν τα «βαρίδια»

Υπήρξε «αιμορραγία» στελεχών προς την κατεύθυνση του νέου σχηματισμού που δημιούργησε ο κ. Λιλλήκας, καθώς τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών έδειξαν ότι ένα μεγάλο κομμάτι του ΔΗΚΟ στήριξε την υποψηφιότητα του;

Το ΔΗΚΟ είναι κόμμα ελεύθερων ανθρώπων και ο καθένας δικαιούται να κάνει τις επιλογές του.

Δεν είναι όμως πολιτικό κλαμπ…

Ο καθένας συνεχίζει να βρίσκεται σε ένα κόμμα, αν αισθάνεται ότι τον εκφράζουν οι θέσεις του, οι πολιτικές του και οι αποφάσεις του. Αν κάποιος αισθάνεται ότι δεν τον εκφράζει ένα κόμμα, μπορεί να κάνει τις επιλογές του και να επιλέξει κάποιο άλλο. Το ότι κάποια στελέχη του ΔΗΚΟ αισθάνθηκαν ότι τους εκφράζει περισσότερο το νέο πολιτικό κόμμα , δεν είναι απαραιτήτως κακό. Θεωρώ ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία το ΔΗΚΟ απαλλάσσεται από κάποια στελέχη του που εξέφραζαν έναν λόγο που ποτέ δεν ήταν κεντρώος , αλλά ήταν νομίζω πολύ σκληρός και, τολμώ να πω, ακραίος. Απαλλασσόμενο το κόμμα από αυτά τα «βαρίδια» μπορεί να κάνει ένα βήμα πίσω για να κάνει δυο βήματα μπροστά και να απευθυνθεί στο κομμάτι της κοινωνίας που πραγματικά απαιτεί και χρειάζεται ένα σύγχρονο , μετριοπαθές , σοβαρό, κεντρώο κόμμα.

Κεντρώο κόμμα μήπως είναι ένας πολιτικός σχηματισμός χωρίς σαφή ιδεολογία , που έχει τη δυνατότητα να κινείται από τις παρυφές της Δεξιάς έως τις παρυφές της Αριστεράς;

Αυτή η εικόνα που περιγράφεται είναι η κακή εξέλιξη που μπορεί να έχει ένα κεντρώο κόμμα . η σωστή εξέλιξη, πρέπει να είναι βασισμένη σε συγκεκριμένες αρχές και ν α οριοθετείται σε σαφές ιδεολογικό πλαίσιο. Το πλαίσιο για το ΔΗΚΟ είναι καθορισμένο από την ίδρυσή του και προσδιορίζεται ως κόμμα που ευαγγελίζεται την κοινωνική δημοκρατία και την εφαρμόζει στην πράξη και στον ευρωπαϊκό χώρο ήδη εκπροσωπείται μέσα από τη Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Το ΔΗΚΟ, πιστεύω ότι πρέπει να κάνει ακόμα πιο σημαντική τη παρουσία του σε διεθνές επίπεδο μέσα από τους ανάλογους ιδεολογικοπολιτικούς χώρους και για αυτό το λόγο πρέπει να υποβάλει άμεσα αίτηση για ένταξη στη Προοδευτική Συμμαχία, που αποτελεί χώρο έκφρασης σε παγκόσμιο επίπεδο των κομμάτων που κινούνται στον ενδιάμεσο χώρο, είτε σοσιαλδημοκρατικά, είτε σοσιαλιστικά.

Το κέντρο έχει ιδεολογία

Αναφερθήκατε προηγουμένως σε ακραίες συμπεριφορές στελεχών που αποχώρησαν από το ΔΗΚΟ. Πιστεύεται ότι το κόμμα στο παρελθόν συμπεριφερόταν σε κάποιες περιπτώσεις ως ακραίο πολιτικό σχήμα; Για να το κάνω πιο σαφές, αναφέρομαι στο εθνικό θέμα, με την απόρριψη των πάντων χωρίς να υπάρχει πρόταση που να μπορεί να δώσει διεξόδους.

Αυτό δεν είναι ακριβές. Το ΔΗΚΟ είναι ένα κόμμα το οποίο διαχρονικά και με συνέπεια υποστήριξε τη λύση του Κυπριακού. Όλες οι συμφωνίες που υπεγράφησαν στο Κυπριακό (Συμφωνία 1977, συμφωνία 1979, συμφωνία 8^ης Ιουλίου), υπεγράφησαν από τους ηγέτες του ΔΗΚΟ. Υποστηρίζουμε διαχρονικά τη λύση του Κυπριακού, αφού πιστεύουμε ότι η χειρότερη εξέλιξη για την Κύπρο είναι η διχοτόμηση, είτε αυτή έρθει μέσα από μια κακή λύση, είτε μέσα από τη μη λύση. Το ΔΗΚΟ ήταν πάντα προσηλωμένο στη διεκδίκηση μιας σωστής λύσης και αυτό κάνουμε και σήμερα στη βάση των δεδομένων που έχουμε ενώπιον μας.

Απαλλαγή από συμπεριφορές Ντίνου

Το ΔΗΚΟ έχει ακόμα στους κόλπους του στελέχη που δημιουργούν την αίσθηση ότι αποτελούν κομμάτια μιας εποχής που το κόμμα ταυτίστηκε με πρακτικές ευνοιοκρατίας, ρουσφετιού και κακοδιοίκησης.

Το ΔΗΚΟ στην πορεία του πέτυχε πολύ σημαντικά πράγματα. Τη δεκαετία του’80 τα στελέχη του ΔΗΚΟ συνέδραμαν αποφασιστικά στην επίτευξη του οικονομικού θαύματος και την ανοικοδόμηση του τόπου μετά την εισβολή. Την περίοδο της διακυβέρνησης του Τάσσου Παπαδόπουλου , τα στελέχη του ΔΗΚΟ κατάφεραν και πέτυχαν την ένταξη της Κύπρου στη ευρωζώνη με πολύ θετικούς οικονομικούς δείκτες. Θεωρώ ότι αυτή τη θετική εμπειρία πρέπει να την αξιοποιήσουμε και με τη συμμετοχή μας στη νέα κυβέρνηση. Για όλα τα υπόλοιπα, όλες οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να δράσουν, ώστε να αρθούν και να μπορέσει η Κύπρος  να απελευθερωθεί από τα δεσμά της συντήρησης που την κρατούν καθηλωμένη.

Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Αναφέρομαι στην περίπτωση του Ντίνου Μιχαηλίδη. Η δημόσια τοποθέτηση του ΔΗΚΟ έδωσε την εντύπωση ότι έχει αγκυλώσεις με το παρελθόν του.

Το ΔΗΚΟ επεσήμανε δυο αυτονόητα πράγματα. Ο καθένας πρέπει να πιστώνεται με το τεκμήριο της αθωότητας και ο Ντίνος Μιχαηλίδης αυτοβούλως θα απέχει από τα συλλογικά όργανα του κόμματος. Εμείς ως Νεολαία του κόμματος με επιστολή προς τον Γ.Γ. του ΔΗΚΟ ζητήσαμε να εξεταστεί θέμα πειθαρχικής εξέτασης της συμπεριφοράς του κ. Μιχαηλίδη. Δεν μιλάμε για την ουσία της υπόθεσης, την οποία θα την κρίνει η δικαιοσύνη, αλλά ως προς το γεγονός της άρνησής του να συνεργαστεί με τις ελληνικές αρχές. Ένα πολιτικό πρόσωπο πρέπει να κρίνεται πολύ αυστηρότερα από έναν απλό πολίτη. Το ΔΗΚΟ, αν θέλει πραγματικά να συγκρουστεί με αυτά τα φαινόμενα και να προτάξει την κάθαρση ως αναγκαία παράμετρο της εξόδου της Κύπρου από την ύφεση και  της πορείας προς την ανάκαμψη, πρέπει για τα θέματα που αφορούν στελέχη του να δείχνει μηδενική ανοχή. Αυτού του είδους συμπεριφορές, που στη συγκεκριμένη περίοδο προσωποποιούνται στον Ντίνο Μιχαηλίδη, είναι ακριβώς οι συμπεριφορές από τις οποίες το ΔΗΚΟ πρέπει να απαλλαγεί.

Κόστος ναι, αλλά με αποτέλεσμα

Θεωρείται ότι το ΔΗΚΟ υφίσταται κόστος από το γεγονός ότι συμμετέχει σε μια κυβέρνηση η οποία είναι αναγκασμένη να λάβει πολύ σκληρές αποφάσεις;

Η Κύπρος βρέθηκε στη σημερινή κατάσταση λόγω διαχρονικών λαθών και ιδιαιτέρως λαθών της προηγούμενης κυβέρνησης…

Ναι, αλλά μετείχατε στην προηγούμενη κυβέρνηση.

Συμμετείχαμε και προσπαθούσαμε να σπρώξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο. Αυτό φαίνεται πως δεν επιτεύχθηκε στον βαθμό που επιθυμούσαμε και αναμένουμε πως μέσα από τη νέα διακυβέρνηση τα πράγματα θα λειτουργήσουν καλύτερα. Η πολιτικής της λιτότητας, την οποία εφάρμοσε και η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά εφαρμόζεται και ως στρατηγική επιλογή και από ΕΕ, κατά γενική ομολογία έχει αποτύχει. Η Κύπρος πρέπει να είναι μέρος της προσπάθειας των λαών της Ευρώπης για απαλλαγή από την λιτότητα και ήδη η κυπριακή κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την ανάγκη για αυτή την στροφή. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει πει επανειλημμένως ότι η λιτότητα δεν αποτελεί συνταγή για έξοδο από την κρίση. Η κυβέρνηση πρέπει να είναι προσεκτική και το ΔΗΚΟ πιο διεκδικητικό σε ζητήματα που επηρεάζουν αρνητικά τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, τις εργασιακές σχέσεις και τις μικρές επιχειρήσει, όπως είναι η επιβολή κομίστρου για τους μαθητές στα λεωφορεία, η Αγορά υπηρεσιών από το Υπουργείο Παιδείας και η επέκταση του τουριστικού ωραρίου των καταστημάτων. Για αυτά τα ζητήματα είναι απαραίτητος ο δημόσιος διάλογος και η κοινωνική διαβούλευση, ώστε να μην  λαμβάνονται προβληματικές αποφάσεις.

Οργανισμός Νεολαίας και Υπουργείο Άμυνας εναντίον της φυγοστρατίας

Δήλωση του Μέλους του ΔΣ του Οργανισμού Νεολαίας Κύπρου, Γιάννη Παναγιώτου, σε Δημοσιογραφική Διάσκεψη με τον Υπουργό Άμυνας και τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς

Η σημερινή δημοσιογραφική διάσκεψη η οποία διοργανώνεται από τον Οργανισμό Νεολαίας Κύπρου με στόχο την προβολή των μηνυμάτων μας ενάντια στη φυγοστρατία, ενόψει και της κατάταξης των νεοσυλλέκτων, η οποία άρχισε σήμερα. Ο Οργανισμός Νεολαίας έχει αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία για διοργάνωση αυτής της Δημοσιογραφικής Διάσκεψης στη βάση του Μνημονίου Συνεργασίας που έχουμε με το Υπουργείο της Άμυνας και που σκοπό έχει την αξιοποίηση, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, των δυνατοτήτων των δυο μερών για άμβλυνση και επίλυση προβλημάτων που απασχολούν τη στρατεύσιμη νεολαία.

Η Κύπρος διαχρονικά βασιζόταν στους ανθρώπους της, οι οποίοι φρόντιζαν για την επιβίωσή της. Ειδικότερα σήμερα, η Κυπριακή Δημοκρατία, για να αντέξει και για να ανακάμψει χρειάζεται τους πολίτες της που πρέπει να επιτελέσουν το καθήκον τους. Η πρώτη σημαντική υπευθυνότητα στην οποία οφείλει να ανταποκριθεί ένας Κύπριος νέος με την ενηλικίωσή του, είναι η εκπλήρωση της στρατιωτικής του θητείας. Προοδευτικά, η στρατιωτική θητεία έχει καταστεί πιο ανθρώπινη και πιο δημιουργική σε σχέση με το παρελθόν. Όμως, ένας παράγοντας που αυξάνει το βαθμό δυσκολίας της στρατιωτικής θητείας, είναι το φαινόμενο της φυγοστρατίας, που προκαλεί αλυσιδωτά προβλήματα στην πολιτεία και στην κοινωνία μας.

Η φυγοστρατία συνίσταται στην αποφυγή εκπλήρωσης της υποχρέωσης για στρατιωτική υπηρεσία, υπό την πρόφαση δήθεν ψυχολογικής ή σωματικής ανικανότητας. Πολλές φορές, η πρόφαση βασίζεται σε πραγματικά προβλήματα που ενδεχομένως να αντιμετωπίζει κάποιος, τα οποία όμως μεγαλοποιούνται ώστε να αποφευχθεί η στρατιωτική θητεία. Αντίθετα, κάποιοι υπεύθυνοι νέοι, παρά τις δυσκολίες που ενδεχομένως να έχουν, τολμούν να πράξουν το σωστό και να υπηρετήσουν τη θητεία τους μέσα από τις δυνατότητες που τους παρέχει η κατάταξη στην ανάλογη κατηγορία ικανότητας. Οι νέοι που πραγματικά δεν είναι σε θέση να εκπληρώσουν τη στρατιωτική θητεία πρέπει να αντιμετωπίζονται από την πολιτεία με σεβασμό και κατανόηση. Όμως οι νέοι που προφασίζονται αιτιάσεις για να αποφύγουν το καθήκον τους, δεν πρέπει να αφήνονται να λειτουργούν ανεύθυνα χωρίς κανένα κόστος.

Η Εθνική Φρουρά αντιμετωπίζει δυσκολίες στη λειτουργία της, εξαιτίας της υποστελέχωσης που προκαλεί η φυγοστρατία, με αποτέλεσμα οι υπεύθυνοι στρατευμένοι νέοι να επιβαρύνονται με περισσότερες ώρες υπηρεσίας, με λιγότερες εξόδους και με λιγότερες διανυκτερεύσεις. Την ίδια στιγμή, οι φυγόστρατοι διασκεδάζουν χωρίς κανένα κόστος πίνοντας στην υγειά των “κορόιδων” που επωμίζονται τα δικά τους καθήκοντα. Η πολιτεία οφείλει να ενεργήσει με αποφασιστικότητα, ώστε να σταματήσει αυτή η αδικία και να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη. Όσοι κρίθηκαν ως ακατάλληλοι για στράτευση τα τελευταία χρόνια πρέπει να κληθούν για επανεξέταση, και όσοι από αυτούς έχουν κριθεί ότι μπορούν να υπηρετήσουν τη θητεία τους, πρέπει να το πράξουν άμεσα. Ταυτόχρονα, οι νέοι που υπηρετούν κανονικά τη θητεία τους πρέπει να υποστηρίζονται από την πολιτεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τόσο κατά τη διάρκεια της θητείας τους όσο και μετά από αυτήν.

Ο Οργανισμός Νεολαίας Κύπρου, σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Άμυνας προωθεί τη διαμόρφωση μιας καλύτερης στρατιωτικής θητείας, όπου ο χρόνος των εθνοφρουρών θα αξιοποιείται ποιοτικά, παρέχοντάς τους εφόδια για τη μελλοντική ζωή τους. Ο χρόνος των νέων είναι πολύτιμος και πρέπει να αξιοποιείται αποτελεσματικά, ενώ η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας τους πρέπει να τυγχάνει σεβασμού τόσο από τους συναδέλφους όσο και από τους ανωτέρους τους. Ταυτόχρονα, ο Οργανισμός Νεολαίας ως ενεργό μέρος της Επιτροπής Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Φυγοστρατίας, καταθέτει εισηγήσεις και προβαίνει σε ενέργειες για την καταπολέμηση αυτού του φαινομένου και για την επιβράβευση των υπεύθυνων νέων με συγκεκριμένους τρόπους.

Καλούμε όλους τους νέους της Κύπρου να πράξουν το καθήκον τους, να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της πατρίδας τους και να είναι σίγουροι ότι η πολιτεία θα φροντίσει ώστε να μην αδικηθούν αυτοί που πράττουν το σωστό, αλλά να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αυτοί που λειτουργούν με ανευθυνότητα.

Νεανική ανεργία: Άμεση ενεργοποίηση για άντληση ευρωπαϊκών πόρων

Δηλώσεις σχετικά με την αξιοποίηση των Συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Η διαρκώς αυξανόμενη νεανική ανεργία αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο μιας χαμένης γενιάς. Η Κύπρος βρίσκεται στο σκληρό πυρήνα των χωρών που κινδυνεύουν αφού η ανεργία των νέων αυξάνεται ταχύτατα και επιβαρύνεται επιπρόσθετα από την επιβολή λανθασμένων οικονομικών πολιτικών που βασίζονται στη σκληρή λιτότητα αντί στην ανάπτυξη.

Τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (28/6/2013) που περιλαμβάνουν πρωτοβουλίες για τη μείωση της ανεργίας μεταξύ των νέων και για την ευκολότερη χορήγηση δανείων σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, πρέπει να αξιοποιηθούν από την Κύπρο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.  Είναι αυτονόητο ότι τα συγκεκριμένα μέτρα δεν μπορούν να λύσουν αυτόματα το τεράστιο πρόβλημα της νεανικής ανεργίας και δεν μπορούν από μόνα τους να οδηγήσουν στην ανάπτυξη της οικονομίας, ενώ τα σχετικά κονδύλια θα έπρεπε να ήταν πολύ περισσότερα. Όμως, αυτές οι αποφάσεις αποτελούν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση το οποίο η χώρα μας πρέπει να αξιοποιήσει πλήρως και εγκαίρως, έτσι ώστε να αντλήσει όλα χρήματα που της αναλογούν χωρίς να χάσει ούτε ένα ευρώ, αλλά και για να αυξηθούν οι διαθέσιμοι πόροι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στην πραγματική έκταση του προβλήματος.

Συγκεκριμένα, πρέπει να δρομολογηθούν άμεσα οι εξής ενέργειες:

1.    Η Κύπρος και τα άλλα κράτη του ευρωπαϊκού νότου πρέπει να ενεργήσουν συντονισμένα για να αυξηθεί το συνολικό ποσό με το οποίο θα υποστηριχθούν οι χώρες που καταγράφουν υψηλή νεανική ανεργία, αφού το προβλεπόμενο ποσό είναι μικρό σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες.

2.    Ειδικότερα, η κυπριακή Κυβέρνηση πρέπει να ενεργήσει διεκδικητικά έτσι ώστε να αυξηθούν ουσιαστικά τα ευρωπαϊκά κονδύλια που αναλογούν στη χώρα μας για την αντιμετώπιση της διαρκώς αυξανόμενης νεανικής ανεργίας, χωρίς η Κύπρος να αδικηθεί.

3.    Επιπρόσθετα, οι αρμόδιες κρατικές Υπηρεσίες σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, πρέπει να ενεργήσουν άμεσα για το σχεδιασμό των δομών και των προγραμμάτων που θα επιτρέψουν στην Κύπρο να απορροφήσει πλήρως τους πόρους που της αναλογούν. Σύμφωνα με τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τα κράτη, για να μπορούν να αντλήσουν πόρους, πρέπει να ετοιμάσουν ολοκληρωμένες προτάσεις στα πλαίσια της «Πρωτοβουλίας για την Απασχόληση των Νέων» και για την υλοποίηση της «Εγγύησης για τη Νεολαία», οπότε η όποια καθυστέρηση θα είναι αδικαιολόγητη και απαράδεκτη.

Η Κυβέρνηση και η πολιτεία πρέπει να λειτουργήσουν μεθοδικά για την πλήρη απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων που απευθύνονται στην αντιμετώπιση της νεανικής ανεργίας. Καμία πολιτική απόφαση δεν μπορεί με μαγικό τρόπο να λύσει τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα μας. Όμως οφείλουμε να αξιοποιούμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας και που μπορούν να ανακουφίσουν τις κοινωνικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, να διαφυλάξουν την κοινωνική συνοχή και να δημιουργήσουν προοπτικές ανάκαμψης. Η Κύπρος έχει χάσει πολύ χρόνο και δεν μπορεί να χάσει περισσότερο. Κανένας δεν δικαιούται να κωλυσιεργήσει και κανένας δεν επιτρέπεται να αποστερήσει από τους άνεργους νέους την προοπτική στην εργασία.