Ο Τάσσος Παπαδόπουλος αντιμετώπισε σκληρή και όχι πάντοτε καλοπροαίρετη κριτική. Δικάστηκε επανειλημμένα όχι μόνο για τις αποφάσεις του αλλά και για τις προθέσεις του όσον αφορά το μέλλον της πατρίδας του. Και του αποδόθηκαν προθέσεις ποταπές που μόνο ως υβριστικές μπορούν να χαρακτηριστούν για Έλληνα Κύπριο ηγέτη. Εντέχνως επιδιώχθηκε να παρουσιαστεί ως το εμπόδιο για τη λύση του Κυπριακού και χαρακτηρίστηκε σαν πολιτική παρουσία αρνητική για οποιαδήποτε θετική εξέλιξη στο εθνικό μας θέμα, αν και ήδη σήμερα οι τρέχουσες εξελίξεις αποδεικνύουν την αβασιμότητα των αφορισμών.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος τόλμησε και ουδέποτε επαναδιαμόρφωσε την εθνική πολιτική που του επέβαλλε η κρίση και η συνείδησή του έτσι ώστε να γίνει αρεστός σε αυτόκλητους διαμορφωτές της κοινής γνώμης ή σε ξένα κέντρα λήψεως αποφάσεων. Η επιλογή της εύκολης οδού απορρίφθηκε δια της πορείας και του έργου του Τάσσου Παπαδόπουλου και συνοψίστηκε μέσα από τα λόγια του ιδίου: «Είμαι υπόλογος μόνο στο λαό μου και λογοδοτώ μόνο στην ιστορία».
Αυτή είναι η πολιτική στάση που αφήνει ως παρακαταθήκη ο Τάσσος Παπαδόπουλος: Ακόμη κι όταν η πολιτική ατμόσφαιρα φαντάζει δύσκολη, ακόμη κι όταν οι πιέσεις γίνονται αφόρητες, ακόμη κι όταν κουνούν διδακτικά το δάκτυλο «εκείνοι κι αυτοί που παίρνουν τη ζωή σαν καπρίτσιο της στιγμής», οφείλουμε και πρέπει να έχουμε το ψυχικό σθένος που επιτρέπει σε ορισμένους να δείχνουν και να ακολουθούν το δρόμο του αγώνα.
Στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου διδαχθήκαμε ότι όταν πέφτουν οι σημαιοφόροι τα λάβαρα πρέπει να κυματίζουν ψηλότερα πριν να τα πάρει ο θάνατος. Και αφού ο σημαιοφόρος «αφ’ υψηλά έπεσε και απέθανεν ελεύθερος», πρέπει κι εμείς το ίδιο ελεύθερα να συνεχίσουμε να απαιτούμε για εμάς και τις γενιές που θα ακολουθήσουν. Και εφόσον «ανεβαίνει τώρα μοναχός και ολόλαμπρος», θα είναι για όλους υπόδειξη της πορείας του καθήκοντος, «μ’ ένα σκοπό του ταξιδιού: προς τ’ άστρα»!
[ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος τόλμησε και ουδέποτε επαναδιαμόρφωσε την εθνική πολιτική που του επέβαλλε η κρίση και η συνείδησή του έτσι ώστε να γίνει αρεστός σε αυτόκλητους διαμορφωτές της κοινής γνώμης ή σε ξένα κέντρα λήψεως αποφάσεων. Η επιλογή της εύκολης οδού απορρίφθηκε δια της πορείας και του έργου του Τάσσου Παπαδόπουλου και συνοψίστηκε μέσα από τα λόγια του ιδίου: «Είμαι υπόλογος μόνο στο λαό μου και λογοδοτώ μόνο στην ιστορία».
Αυτή είναι η πολιτική στάση που αφήνει ως παρακαταθήκη ο Τάσσος Παπαδόπουλος: Ακόμη κι όταν η πολιτική ατμόσφαιρα φαντάζει δύσκολη, ακόμη κι όταν οι πιέσεις γίνονται αφόρητες, ακόμη κι όταν κουνούν διδακτικά το δάκτυλο «εκείνοι κι αυτοί που παίρνουν τη ζωή σαν καπρίτσιο της στιγμής», οφείλουμε και πρέπει να έχουμε το ψυχικό σθένος που επιτρέπει σε ορισμένους να δείχνουν και να ακολουθούν το δρόμο του αγώνα.
Στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου διδαχθήκαμε ότι όταν πέφτουν οι σημαιοφόροι τα λάβαρα πρέπει να κυματίζουν ψηλότερα πριν να τα πάρει ο θάνατος. Και αφού ο σημαιοφόρος «αφ’ υψηλά έπεσε και απέθανεν ελεύθερος», πρέπει κι εμείς το ίδιο ελεύθερα να συνεχίσουμε να απαιτούμε για εμάς και τις γενιές που θα ακολουθήσουν. Και εφόσον «ανεβαίνει τώρα μοναχός και ολόλαμπρος», θα είναι για όλους υπόδειξη της πορείας του καθήκοντος, «μ’ ένα σκοπό του ταξιδιού: προς τ’ άστρα»!
[ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου