Η κυπριακή πολιτική ηγεσία, παράλληλα με την προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο εθνικό μας θέμα, οφείλει να προτάξει ως προμετωπίδα των ευθυνών της Τουρκίας έναντι του κυπριακού λαού την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων προς την Κυπριακή Δημοκρατία για την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή. Οι πολεμικές αποζημιώσεις που η Τουρκία οφείλει να καταβάλει προς την Κυπριακή Δημοκρατία αφορούν συνολικά την εκ μέρους της εισβολή και κατοχή, αλλά έχουν να κάνουν ειδικότερα με την καταστροφή και την αποστέρηση του δικαιώματος χρήσης περιουσιών. Δηλαδή έχουν να κάνουν με τα θέματα που άπτονται του «περιουσιακού» ως κεφαλαίου συζήτησης στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης του Κυπριακού.
Υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις, το οικονομικό κόστος των όποιων ρυθμίσεων τελικά συμφωνηθούν στο κεφάλαιο του περιουσιακού θα είναι ιδιαίτερα υψηλό, αφού θα περιλαμβάνει την καταβολή αποζημιώσεων προς τους νόμιμους ιδιοκτήτες για την απώλεια χρήσης των περιουσιών τους, το κόστος μεταστέγασης των σημερινών «χρηστών» ώστε να είναι δυνατή η επιστροφή του νόμιμου ιδιοκτήτη στην περιουσία του, το κόστος ενδεχόμενων αποζημιώσεων κατ’ επιλογήν του ιδιοκτήτη εφόσον αυτός/ή δεν επιθυμεί επιστροφή στην περιουσία του/της, κ.ο.κ. Το ύψος του οικονομικού κόστους των σχετικών ρυθμίσεων θα είναι τέτοιο που εάν επιφορτιστεί στους Κύπριους πολίτες και στην επανενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία θα καταστήσει αυτές τις πρόνοιες της λύσης του Κυπριακού– αλλά και τη συνολική λύση – πρακτικά ανεφάρμοστες. Εκ των πραγμάτων, το μέγεθος της κυπριακής οικονομίας δεν επιτρέπει την ανταπόκριση σε τέτοιας έκτασης οικονομικές υποχρεώσεις, ενώ η προσδοκία εξεύρεσης οικονομικών πόρων μέσω τρίτων δωρητών θα εναποθέσει την εφαρμογή της όποιας συνολικής συμφωνίας στην αβεβαιότητα και στο ρίσκο. Επιπρόσθετα, δεν είναι ευθύνη της Κύπρου και των Κυπρίων να πληρώσουν το κόστος της εισβολής και της κατοχής. Η καταβολή του κόστους των συνολικών αποζημιώσεων προς του πληγέντες της εισβολής από τους ίδιους τους Κύπριους πολίτες, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, θα αποτελέσει εξίσωση θύτη και θύματος και θα απαλείψει μονίμως και δια παντός τις ευθύνες της Τουρκίας έναντι της Κύπρου και του λαού της. Οι ευθύνες που αναλογούν στην Τουρκία δεν αποτελούν αυθαίρετη κυπριακή σύλληψη, αλλά εδράζονται στο διεθνές δίκαιο και στη διεθνή πρακτική που εφαρμόστηκε σε ανάλογες περιπτώσεις εισβολής και κατοχής, που πρέπει να τύχουν εφαρμογής και περίπτωση του Κυπριακού.
Ως εκ τούτων, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι ταυτόχρονα με τη λύση του Κυπριακού, η Τουρκία, ως η δύναμη που εισέβαλε και κατέχει παράνομα μέρος των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα έχει την υποχρέωση της καταβολής συνολικών πολεμικών αποζημιώσεων οι οποίες θα καλύψουν το οικονομικό κόστος των ρυθμίσεων που αφορούν το περιουσιακό. Ήδη, το ΔΗΚΟ έχει περιλάβει σχετική πρόνοια στην απόφαση του Εκτελεστικού Γραφείου της 12 Οκτ. 2010 για το κεφάλαιο του περιουσιακού, ενώ ανάλογες αναφορές έχουν γίνει κατά καιρούς από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όμως, η πολιτική ηγεσία οφείλει να ιεραρχήσει υψηλά στις προτεραιότητές της την πρόταξη των ευθυνών της Τουρκίας για καταβολή συνολικών πολεμικών αποζημιώσεων προς την Κύπρο και να ενεργήσει συντεταγμένα για τη συμπερίληψη αυτής της υποχρέωσης σε οποιαδήποτε συμφωνημένη λύση του Κυπριακού. Σε διαφορετική περίπτωση, οι Κύπριοι πολίτες θα πληρώσουν τα σπασμένα της Τουρκίας, οπότε η εφαρμογή της όποιας λύσης θα είναι επιπρόσθετα εύθραυστη και κατ’ επέκταση θνησιγενής.
[ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΗΜΕΡΙΝΗ"]
Υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις, το οικονομικό κόστος των όποιων ρυθμίσεων τελικά συμφωνηθούν στο κεφάλαιο του περιουσιακού θα είναι ιδιαίτερα υψηλό, αφού θα περιλαμβάνει την καταβολή αποζημιώσεων προς τους νόμιμους ιδιοκτήτες για την απώλεια χρήσης των περιουσιών τους, το κόστος μεταστέγασης των σημερινών «χρηστών» ώστε να είναι δυνατή η επιστροφή του νόμιμου ιδιοκτήτη στην περιουσία του, το κόστος ενδεχόμενων αποζημιώσεων κατ’ επιλογήν του ιδιοκτήτη εφόσον αυτός/ή δεν επιθυμεί επιστροφή στην περιουσία του/της, κ.ο.κ. Το ύψος του οικονομικού κόστους των σχετικών ρυθμίσεων θα είναι τέτοιο που εάν επιφορτιστεί στους Κύπριους πολίτες και στην επανενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία θα καταστήσει αυτές τις πρόνοιες της λύσης του Κυπριακού– αλλά και τη συνολική λύση – πρακτικά ανεφάρμοστες. Εκ των πραγμάτων, το μέγεθος της κυπριακής οικονομίας δεν επιτρέπει την ανταπόκριση σε τέτοιας έκτασης οικονομικές υποχρεώσεις, ενώ η προσδοκία εξεύρεσης οικονομικών πόρων μέσω τρίτων δωρητών θα εναποθέσει την εφαρμογή της όποιας συνολικής συμφωνίας στην αβεβαιότητα και στο ρίσκο. Επιπρόσθετα, δεν είναι ευθύνη της Κύπρου και των Κυπρίων να πληρώσουν το κόστος της εισβολής και της κατοχής. Η καταβολή του κόστους των συνολικών αποζημιώσεων προς του πληγέντες της εισβολής από τους ίδιους τους Κύπριους πολίτες, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, θα αποτελέσει εξίσωση θύτη και θύματος και θα απαλείψει μονίμως και δια παντός τις ευθύνες της Τουρκίας έναντι της Κύπρου και του λαού της. Οι ευθύνες που αναλογούν στην Τουρκία δεν αποτελούν αυθαίρετη κυπριακή σύλληψη, αλλά εδράζονται στο διεθνές δίκαιο και στη διεθνή πρακτική που εφαρμόστηκε σε ανάλογες περιπτώσεις εισβολής και κατοχής, που πρέπει να τύχουν εφαρμογής και περίπτωση του Κυπριακού.
Ως εκ τούτων, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι ταυτόχρονα με τη λύση του Κυπριακού, η Τουρκία, ως η δύναμη που εισέβαλε και κατέχει παράνομα μέρος των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα έχει την υποχρέωση της καταβολής συνολικών πολεμικών αποζημιώσεων οι οποίες θα καλύψουν το οικονομικό κόστος των ρυθμίσεων που αφορούν το περιουσιακό. Ήδη, το ΔΗΚΟ έχει περιλάβει σχετική πρόνοια στην απόφαση του Εκτελεστικού Γραφείου της 12 Οκτ. 2010 για το κεφάλαιο του περιουσιακού, ενώ ανάλογες αναφορές έχουν γίνει κατά καιρούς από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όμως, η πολιτική ηγεσία οφείλει να ιεραρχήσει υψηλά στις προτεραιότητές της την πρόταξη των ευθυνών της Τουρκίας για καταβολή συνολικών πολεμικών αποζημιώσεων προς την Κύπρο και να ενεργήσει συντεταγμένα για τη συμπερίληψη αυτής της υποχρέωσης σε οποιαδήποτε συμφωνημένη λύση του Κυπριακού. Σε διαφορετική περίπτωση, οι Κύπριοι πολίτες θα πληρώσουν τα σπασμένα της Τουρκίας, οπότε η εφαρμογή της όποιας λύσης θα είναι επιπρόσθετα εύθραυστη και κατ’ επέκταση θνησιγενής.
[ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΗΜΕΡΙΝΗ"]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου