Για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, χρειάζεται η πολιτική ηγεσία να λάβει αποφάσεις χωρίς ιδεολογικές εμμονές και χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις. Δυστυχώς, τέτοιες εμμονές, εντοπίζονται και στα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος. Αφενός δεν σταθμίζεται σωστά η ανάγκη στήριξης της επιχειρηματικότητας και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ενώ αφετέρου υποτιμάται ο καθοριστικός ρόλος του κράτους στον αναπτυξιακό σχεδιασμό και στην εποπτεία της αγοράς. Η πολιτική μας πρέπει να συμβάλλει στην άμβλυνση αυτών των εμμονών και να μην ταυτίζεται με οικονομικές ακρότητες. Πρέπει να λειτουργεί ενισχύοντας το μικτό οικονομικό σύστημα, προστατεύοντας το κοινωνικό κράτος, διασφαλίζοντας την κοινωνική συνοχή και προωθώντας την ανάπτυξη.
Κατά τα τελευταία χρόνια, στην Κύπρο μειώθηκαν οι μισθοί των νέων εργαζομένων, μειώθηκαν τα επιδόματα των φοιτητών και των νέων γονιών, μειώθηκαν οι δαπάνες για την παιδεία, μειώθηκαν τα κονδύλια για την έρευνα, εκμηδενίστηκαν τα κονδύλια για τη νεανική επιχειρηματικότητα, αποκλείστηκαν οι νέοι από όλες τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για την οικονομία, και απαξιώθηκαν κατακτήσεις όπως ο κοινωνικός διάλογος. Όμως αυτά τα μέτρα απέτυχαν. Αναπαρήγαγαν την ύφεση, και εκτόξευσαν την ανεργία στα ύψη. Όπως εξάλλου συνέβηκε σε όλες τις χώρες όπου αυτά εφαρμόστηκαν.
Για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης δεν υπάρχουν μονοδιάστατες λύσεις. Η δημοσιονομική εξυγίανση είναι απαραίτητη. Οι δημόσιες δαπάνες δεν πρέπει να μετατρέπονται σε δημόσιες σπατάλες και πρέπει να είναι ανάλογες με τις οικονομικές δυνατότητες του κράτους. Όμως, η άκριτη μείωση των δαπανών και η λιτότητα δεν πρέπει να ανάγονται σε ψυχαναγκαστικές εμμονές, επειδή κάτι τέτοιο οδηγεί σε ολέθριες συνέπειες για την οικονομία, ιδιαίτερα σε περιόδους ύφεσης.
Ο Καθηγητής Πισσαρίδης, αναφερόμενος στις πολιτικές λιτότητας και μείωσης των δημοσίων δαπανών, επισημαίνει πολύ εύστοχα τα εξής, στο περιοδικό New Statesman (Οκτ. 2011):
«Δεν πρέπει να ξεκινήσουν ενώ η οικονομία βρίσκεται ακόμη σε ύφεση, ούτε να είναι τόσο βαθιές και άκαμπτες, επειδή θα επιβραδύνουν την ανάκαμψη και μπορεί να προκαλέσουν ακόμη και διπλασιασμό της ύφεσης». «Το πολύ ενδιαφέρον για το έλλειμμα σε περίοδο ύφεσης, κάνει την ύφεση χειρότερη», ενώ «λιγότερο ενδιαφέρον για το έλλειμμα και περισσότερη προσοχή στην ικανότητα της οικονομίας να δημιουργεί θέσεις εργασίας θα μειώσει την ανεργία και θα αυξήσει την ευημερία».
Θα αναφερθώ σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που αφορά τις άκριτες μειώσεις αναπτυξιακών δαπανών, το οποίο αφορά τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση:
Ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2012 προνοεί μεγάλες μειώσεις για τα δημόσια πανεπιστήμια, αφού η περικοπή στα σχετικά κονδύλια ξεπερνά το 13% σε σχέση με τον Προϋπολογισμό του 2011 και αγγίζει το 19% σε σχέση με τον Προϋπολογισμό του 2010. Ορισμένοι μάλιστα, εξασκώντας παράξενα μαθηματικά, θέλουν να υπολογίσουν το κατά κεφαλήν κόστος για τον κάθε φοιτητή διαιρώντας το κονδύλι διά τον αριθμό των φοιτητών ώστε να υποστηρίξουν αυθαίρετα ότι οι δημόσιες δαπάνες για την παιδεία πρέπει να μειωθούν κι άλλο. Όμως δεν είναι έτσι που υπολογίζεται το όφελος από την επένδυση στην παιδεία και στη γνώση. Η προστιθέμενη αξία αυτού του τομέα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη.
Σήμερα και αύριο πραγματοποιείται στη Λευκωσία από το Πανεπιστήμιο Κύπρου το ετήσιο συνέδριο “Search and Matching 2012”, στο οποίο συμμετέχουν δεκάδες καθηγητές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από το Ηνωμένο Βασίλειο, από τη Γαλλία, από τον Καναδά, από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου και από διεθνείς οργανισμούς. Σε μερικές μέρες, πραγματοποιείται στη Λεμεσό με οικοδεσπότη το Πανεπιστήμιο Κύπρου, η ετήσια σύνοδος του “Society for Economic Dynamics”, που είναι ίσως το σημαντικότερο συνέδριο μακροοικονομικής παγκοσμίως, όπου θα συμμετάσχουν εκατοντάδες Καθηγητές και Ερευνητές από όλο τον κόσμο.
Σε αυτά τα συνέδρια, παράγεται και αναμεταδίδεται γνώση, τροφοδοτείται η έρευνα και διαχέεται η πληροφόρηση. Εκατοντάδες σημαντικοί άνθρωποι επισκέπτονται τη χώρα μας, διαμένουν στα ξενοδοχεία μας και μοιράζονται μαζί μας τη σοφία τους. Αυτές οι δραστηριότητες αποτελούν αναπτυξιακές δράσεις και για να πραγματοποιούνται χρειάζεται να υπάρχουν δημόσια πανεπιστήμια, με όλους τους απαραίτητους πόρους, τα οποία να μπορούν να λειτουργούν ανταποκρινόμενα στα ανώτατα ακαδημαϊκά πρότυπα.
Η Κύπρος της έρευνας, της γνώσης και της δημιουργίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να θυσιαστεί στο βωμό της λιτότητας. Ανάπτυξη δεν είναι τα μπετά και οι σιδεροκατασκευές. Ανάπτυξη είναι η επένδυση στο εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μας. Εκεί δηλαδή όπου η Κύπρος διαθέτει ποιοτικά συγκριτικό πλεονέκτημα.
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι.
Η σημερινή εκδήλωση δηλώνει την ετοιμότητα της Νεολαίας του Δημοκρατικού Κόμματος για ουσιαστική συμμετοχή στη δημόσια συζήτηση σχετικά με το μέλλον της οικονομίας και της χώρας μας. Η ΝΕΔΗΚ Λεμεσού βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτής της προσπάθειας όπου οι νέοι δεν θα αποτελούν χειροκροτούσα εξέδρα αλλά, σκεπτόμενοι και τεκμηριωμένοι, θα λένε την αλήθεια στην εξουσία και στην κοινωνία. Το μέλλον μας δεν είναι η ύφεση και η ανεργία, αλλά η ανάπτυξη και η δημιουργία. Χωρίς ιδεολογικές εμμονές που αναμασούν μέτρα λιτότητας και κρατούν δέσμιες τις δημιουργικές δυνάμεις της γενιάς μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου