Συνέντευξη στην εφημερίδα Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Το Συνέδριο να μη γίνει αρένα δύο μονομάχων

Της ΑΝΤΡΟΥΛΑΣ ΤΑΡΑΜΟΥΝΤΑ

Ανήκει στη νέα γενιά στελεχών του ΔΗΚΟ και συχνά πυκνά προκαλεί "αναταραχή" με τις θέσεις που διατυπώνει. Η πιο πρόσφατη είναι η πρότασή του για εκλογή του κομματικού προέδρου και της ηγεσίας από την Κεντρική Επιτροπή και όχι απευθείας από την κομματική βάση. Ο Γιάννης Παναγιώτου, πρόεδρος της Νεολαίας του Δημοκρατικού Κόμματος, υπεραμύνεται της πρότασής του υποστηρίζοντας την αναγκαιότητα να περάσει το κόμμα σε συλλογική ηγεσία.

ΕΡ: Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η παρέμβασή σας για εκλογή του νέου προέδρου και της κομματικής ηγεσίας από την Κεντρική Επιτροπή αντί απευθείας από τα κομματικά μέλη. Πως διασφαλίζεται η κομματική ενότητα του ΔΗΚΟ στην οποία δίνεται τεράστια σημασία, με τη συγκεκριμένη πρόταση;

ΑΠ: Τα τελευταία χρόνια στο ΔΗΚΟ αναπτύσσεται μια σκληρή αντιπαράθεση που διαχωρίζει αυθαίρετα τα στελέχη σε στρατόπεδα, ενώ ταυτόχρονα, η προεκλογική συζήτηση περιστρέφεται αποκλειστικά και πρωσοπολατρικά γύρω από τους διεκδικητές της προεδρίας, δημιουργώντας κλίμα πόλωσης. Με αυτούς τους όρους, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα τον εκλογών, η αντιπαράθεση θα συνεχιστεί μετεκλογικά, οδηγώντας στη διάσπαση και στη συρρίκνωση. Η πρόταση που κατέθεσα μετατρέπει το ΔΗΚΟ από αρχηγικό κόμμα σε συλλογικό κόμμα. Με το σημερινό μοντέλο, ο εκάστοτε Πρόεδρος του ΔΗΚΟ συγκεντρώνει τεράστιες υπερεξουσίες, οι οποίες εισηγούμαι να μεταφερθούν στα συλλογικά όργανα, που θα εκλέγονται με την καθολική συμμετοχή της βάσης. Με αυτό τον τρόπο, αντί ο Πρόεδρος να ελέγχει τα συλλογικά όργανα, τα συλλογικά όργανα θα ελέγχουν τον Πρόεδρο και θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να θέσουν πρόταση μομφής και να τον παύσουν εάν δεν λειτουργεί με αποδεκτό τρόπο. Έτσι, όταν ο Πρόεδρος θα είναι ίσος μεταξύ ίσων, τα στελέχη του ΔΗΚΟ δεν θα στοιχίζονται πίσω του σαν στρατιώτες αλλά θα μπορούν να καταθέτουν προτάσεις, να ασκούν κριτική και να λαμβάνουν αποφάσεις ως ισότιμα ηγετικά στελέχη. Οι αρνητικές αντιδράσεις ήταν αναμενόμενες, αφού προέρχονται από αυτούς που θέλουν το ΔΗΚΟ να παραμείνει αρχηγικό κόμμα για να γίνουν αρχηγοί με απόλυτες εξουσίες, καθώς και από πρόσωπα του στενού τους περιβάλλοντος που θέλουν να έχουν πρωταγωνιστικές θέσεις στην επόμενη αυλή. Όμως οι θετικές αντιδράσεις από τα αγνά στελέχη της βάσης του ΔΗΚΟ είναι πολλές, επειδή η βάση του ΔΗΚΟ έχει κουραστεί και έχει βαρεθεί την αντιπαράθεση και την εσωστρέφεια.

ΕΡ: Τι απαντάτε σε αυτούς που χαρακτηρίζουν την πρόταση σας αντιδημοκρατική;

ΑΠ: Ακόμη και ένας πρωτοετής φοιτητής πολιτικών επιστημών μπορεί να εξηγήσει ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία μπορεί να εφαρμοστεί είτε μέσα από προεδρικά συστήματα, είτε μέσα από κοινοβουλευτικά συστήματα, τα οποία είναι εξίσου δημοκρατικά. Στο σύγχρονο κόσμο, η δημοκρατία βασίζεται στον έλεγχο που ασκείται σε αυτούς που έχουν την εξουσία και όχι στην παροχή υπερεξουσιών σε μεμονωμένα πρόσωπα, εν ονόματι του λαού. Όταν ο εκλεγμένος αρχηγός συγκεντρώνει τεράστιες υπερεξουσίες, τότε δεν μιλάμε για δημοκρατία αλλά για συγκαλυμμένη μοναρχία. Η πρόταση που κατέθεσα ενισχύει την εσωκομματική δημοκρατία μέσα από την ενίσχυση του ελέγχου και της εποπτείας έναντι αυτών που κατέχουν κομματική εξουσία. Δηλαδή, η ηγεσία του ΔΗΚΟ θα είναι υποχρεωμένη να ακούει τη βάση του ΔΗΚΟ καθημερινά, και όχι μόνο όταν χρειάζεται ψήφους για να εκλεγεί σε ανώτατα αξιώματα.

ΕΡ: Η πρότασή σας αντιμετωπίστηκε από συναγωνιστές σας ως δεκανίκι  προς τον Μάριο Καρογιάν για επανεκλογή του στην κομματική προεδρία. Τι απαντάτε;

ΑΠ: Ανυπομονώ να ξημερώσει εκείνη η μέρα που τα στελέχη του ΔΗΚΟ θα μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα, χωρίς να κατηγοριοποιούνται αυθαίρετα ως εντολοδόχοι του ενός ή του άλλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολύ πρόσφατα, πριν από τις Προεδρικές Εκλογές, όταν είχα εισηγηθεί την αυτόνομη κάθοδο του ΔΗΚΟ με δικό του υποψήφιο, κάποιοι άλλοι συναγωνιστές υποστήριζαν ότι με την πρότασή μου υποβοηθούσα τη θέση του Νικόλα Παπαδόπουλου, ενώ σήμερα μου προσάπτεται το αντίστροφο. Ωστόσο, είμαι σίγουρος ότι σύντομα όλοι θα συνειδητοποιήσουν ότι στο ΔΗΚΟ υπάρχουν νέοι άνθρωποι που τολμούν να λένε τη γνώμη τους χωρίς να θέλουν να εξυπηρετήσουν κανέναν, αλλά απλώς επειδή πιστεύουν αυτά που υποστηρίζουν. Ίσως κάποιοι να δυσκολεύονται προς το παρόν να το δεχτούν, επειδή κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια.

ΕΡ: Ποια σημασία δίνετε ως νέο στέλεχος στους επόμενους σταθμούς του κόμματος που είναι το καταστατικό και πολιτικό συνέδριο και η εκλογική συνέλευση; Ποιο είναι για σας το ζητούμενο;

ΑΠ: Το ζητούμενο είναι το ΔΗΚΟ να πάψει να απασχολεί την κοινωνία με τις προσωπικές ατζέντες των ηγετικών στελεχών του και να λειτουργήσει ως σοβαρός πολιτικός οργανισμός. Η Κύπρος χρειάζεται ένα σύγχρονο κεντρώο κόμμα που να είναι μετριοπαθές, ευρωπαϊκό, προοδευτικό, κοινωνικά ευαίσθητο και πατριωτικό, ώστε να είναι σε θέση να συνδράμει στον εκσυγχρονισμό της χώρας μας. Οι συνεδριακές διαδικασίες του ΔΗΚΟ πρέπει να οδηγήσουν ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση και όχι να αποτελέσουν την αρένα για σύγκρουση δύο μονομάχων υπό τις επευφημίες του πλήθους.

ΕΡ: Η στήριξη στην υποψηφιότητα Αναστασιάδη και η συμμετοχή στην κυβέρνηση άφησε ανοιχτές πληγές. Πως αξιολογείτε την μέχρι τώρα συνεργασία;

ΑΠ: Οι προθέσεις όλων είναι καλές και γίνονται θετικές προσπάθειες, όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται περισσότερη διαβούλευση, καλύτερη συνεννόηση και σαφέστερη στοχοθεσία σε όλα τα επίπεδα. Το ΔΗΚΟ έλαβε μια τολμηρή πολιτική απόφαση και ανέλαβε μια σημαντική ιστορική ευθύνη υποστηρίζοντας την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία της Δημοκρατίας. Έτσι, το ΔΗΚΟ έχει υποχρέωση να διασφαλίσει τη σωστή λειτουργία της Κυβέρνησης και την εφαρμογή πολιτικών αποφάσεων που να είναι προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας.

Συλλογικές ηγεσίες χρειαζόμαστε

ΕΡ: Η πορεία προς την εκλογική συνέλευση έχει έντονα χαρακτηριστεί από τα πρόσωπα που διεκδικούν την προεδρία του ΔΗΚΟ και όχι από τις πολιτικές. Πως αξιολογείτε την επικράτηση των προσώπων σε βάρος της παραγωγής πολιτικών προτάσεων;

ΑΠ: Αυτή η παρατήρηση είναι πολύ σωστή και αυτό ακριβώς είναι το πραγματικό πρόβλημα με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο το ΔΗΚΟ, αφού έχει εγκλωβιστεί σε μια στείρα προσωπική αντιπαράθεση. Το υφιστάμενο σύστημα περιστρέφεται γύρω από τα πρόσωπα, όμως η εποχή των αρχηγικών κομμάτων έχει τελειώσει. Η κοινωνία δεν χρειάζεται δήθεν πεφωτισμένους ηγέτες αλλά συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες, με διαρκή έλεγχο της εξουσίας από τη βάση. Και αυτό οφείλουν να το κατανοήσουν πρωτίστως οι επίδοξοι αρχηγοί, οι οποίοι πρέπει να απαλλαγούν από το σύνδρομο του ηγέτη. Σήμερα χρειαζόμαστε συμμετοχική δημοκρατία, όπου αντί να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο τα πρόσωπα θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο οι ιδέες.

Δεν δίνω λευκή επιταγή τεσσάρων χρόνων

ΕΡ: Στο δίλημμα Μάριος Καρογιάν ή Νικόλας Παπαδόπουλος πως τοποθετείστε;

ΑΠ: Δεν βρίσκομαι μπροστά σε αυτό το δίλημμα επειδή έχω καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση η οποία απαλλάσσει όλους από αυτό το προβληματικό δίλημμα που αφορά έκδοση λευκής επιταγής διάρκειας τεσσάρων χρόνων προς ένα από τους δύο. Εάν οι δύο ενδιαφερόμενοι για την προεδρία του ΔΗΚΟ δεν έχουν ως αυτοσκοπό την καρέκλα του Προέδρου και ότι αυτή συνεπάγεται, αναμένω ότι θα υποστηρίξουν την πρόταση για περιορισμό των υπερεξουσιών του Προέδρου και θα δεχτούν να διεκδικήσουν την ηγεσία ως ίσοι μεταξύ ίσων, καταθέτοντας αναλυτικά τις προτάσεις τους και τις εισηγήσεις τους.